Załącznik:
3.jpg [ 8.22 KiB | Przeglądane 7105 razy ]
Słońce przebywa do 12 marca w gwiazdozbiorze Koziorożca, i w tym samym dniu przekracza administracyjną granicę z gwiazdozbiorem Ryb.
20 marca o godz. 6:14, Słońce wejdzie w zodiakalny znak Barana i na półkuli północnej rozpocznie się astronomiczna wiosna. Teoretycznie w tym dniu zrówna się nam długość dnia z nocą (równonoc wiosenna) i od tego dnia do 21 czerwca zacznie przybywać dnia kosztem nocy. Praktycznie jednak ze względu na wiele czynników, jak sposób pomiaru czy refrakcja zrównanie dnia z nocą wychodzi nieco wcześniej. 17-go marca, w większości miejsc w Polsce dzień i noc będą trwały prawie dokładnie po 12 godzin.
Warto już odnotować, że w nocy z 24 na 25 marca, urzędowo zmienimy ponownie czas, przechodząc z zimowego na czas letni CEST (Central European Summer Time). W dniu zmiany będziemy spać godzinę krócej, bowiem wskazówki o godz. 2 przestawimy na 3-cią.
Aktywność naszej dziennej gwiazdy w stosunku do ostatnich miesięcy utrzymuje się na podobnym poziomie. W połowie lutego wynosi średnio 50 w skali liczby Wolfa. W każdym więc dniu możemy obserwować na powierzchni przesuwające się plamy i grupy plam.
Pamiętajmy, że Słońce obserwujemy wyłącznie z filtrem słonecznym (folia mylarowa, filtr szklany)!
Księżyc z początkiem miesiąca znajduje się w pierwszej kwadrze, w której znajdzie się w pierwszym dniu marca o godz. 2:21. Pełnię osiąga 8-go o godz. 10:39, następnie w ostatnią kwadrę 15-go, o godz. 2:25, nów 22-go, o godz. 15:37 i ponownie na koniec miesiąca pierwszą kwadrę 30-go o godz. 21:41.
Najbliżej od Ziemi Księżyc znajdzie się 10-go o godz. 11:01, najdalej 26-go o godz. 8:03.
Jak co miesiąc Księżyc przetnie dwa węzły – wstępujący 13-go o godz. 21:41 i wstępujący, 28-go o godz. 2:17. W maksymalnej deklinacji północnej znajdzie się dwa razy, 1-go o godz. 17:13 (+22°09') i 29-go o godz. 1:39 (+21°53’). W minimalnej 14-go o 15:05 (–22°02’).
W swojej miesięcznej wędrówce na tle gwiazd Księżyc spotka się 8-go o godz. 0:28 z Marsem (9°07’), Saturnem 11-go o godz. 4:08 (5°56’), Jowiszem 26-go o 0:01 (3°02’) i Wenus 26-go o 21:25 (1°50’).
Merkury, 5 marca o godz. 10:24 znajdzie się w maksymalnej elongacji wschodniej i w okresie zarówno przed i po będzie widoczny nad naszym zachodnim horyzontem bezpośrednio po zachodzie Słońca. Można napisać, że będzie to najlepszy okres do obserwacji planety w całym 2012 roku. Po maksymalnej elongacji zacznie zbliżać się dość szybko do Słońca, aby przejść niezauważalnie 3° nad jego tarczą już 21-go marca (koniunkcja dolna).
W najlepszym okresie obserwacji Merkury w momencie zachodu Słońca w centralnej Polsce będzie znajdował się ok. 17° nad horyzontem, godzinę po zachodzie 8°.
Merkury znajduje się w tym okresie w gwiazdozbiorze Ryb i świeci na naszym niebie jako gwiazda o jasności –0,3 mag o średnicy tarczy ok. 7,5”.
Wenus po koniec miesiąca – 27-go znajdzie się wreszcie w swojej maksymalnej elongacji wschodniej. Odległość kątowa pomiędzy Słońcem, a planeta wyniesie maksymalne w tym roku 46°02’. Od tego momentu zacznie stopniowo maleć i w ciągu 3,5 miesiąca znajdzie się dokładnie na równo ze Słońcem – dokładnie przed jego tarczą.
Wenus łatwo odnajdziemy wysoko nad zachodnim horyzontem bezpośrednio po zachodzie Słońca. Planeta znajduje się w gwiazdozbiorze Ryb (początek miesiąca), Barana, aby w ostatnim dniu roku przejść do gwiazdozbioru Byka. Warto wspomnieć, że Wenus i Jowisz znajdą się wzajemnie w koniunkcji wieczorem 13 marca. Będą od siebie oddalone o dokładnie 3°.
Mars w opozycji. Po 780 dniach wreszcie opozycja Marsa. 3 marca, o godz. 21:10 Mars znajdzie się na linii Mars-Ziemia-Słońce i znajdzie się dla nas w opozycji. Odległość pomiędzy Ziemią a Marsem wyniesie 100,8 mln km i będzie jedną z najmniej widowiskowych. Na Wielką Opozycje poczekamy jeszcze 6 lat, kiedy to Mars i Ziemia zbliżą się na odległość 57,8 mln km.
Podczas bieżącej opozycji planeta będzie górować oczywiście na południowym horyzontem o północy, na wysokości 46–50° (w zależności od szerokości geograficznej). Odnajdziemy ją w gwiazdozbiorze Lwa jako gwiazdę o jasności –1,2 mag. i średnicy tarczy niecałe 14”.
Jowisz widoczny już po zachodzie Słońca. Jest drugim pod Wenus najjaśniejszym obiektem wieczornego nieba. W marcu zachodzi ok. godz. 23. Planeta znajduje się w gwiazdozbiorze Barana. Jowisza rozróżnimy jako najjaśniejszą „gwiazdę” tego rejonu. Świeci z jasnością nieco ponad –2 mag. Warto przypomnieć raz jeszcze, że 13 marca wieczorem Jowisz minie w odległości kątowej 3° Wenus. Jak zawsze warte do obserwacji są 4 największe księżyce planety Io, Europa, Ganimedes i Kallisto.
Saturn. Zaraz za Marsem zbliżamy się do jego opozycji, która osiągnie na początku kwietnia. Planeta znajduje się w gwiazdozbiorze Panny, kilka stopni od najjaśniejszej gwiazdy tego gwiazdozbioru – Spiki. Jasność zbliża się już do maksymalnej +0,4 mag. Planeta góruje w połowie marca pomiędzy 2-go a 3-cią, czasu zimowego.
Uran – niewidoczny. Koniunkcja planety ze Słońce będzie miała miejsce 21 marca
Neptun – niewidoczny. 17-go lutego planeta znalazła się w koniunkcji ze Słońcem.
KometyOd paru miesięcy obserwujemy kometę Garradd (C/2009 P1), która stopniowo oddala się zarówno od Słońca jak i od Ziemi. 26 marca kometa oddali się już na 2 jednostki astronomiczne od Słońca, a pod koniec miesiąca na 1,5 AU od Ziemi. Nadal jednak mocno świeci i bez problem możemy ją obserwować nawet w lornetce.
Ze spadającą jasnością (7-8 mag.) w marcu przemierza gwiazdozbiory Małej Niedźwiedzicy, Smoka i Wielkiej Niedźwiedzicy.
Zapraszamy do obserwacji