Jurek - gratuluję owocnych obserwacji,
Piotr - przeglądając rano na wpółprzytomnie forum myślałem że takie fotki strzeliłeś .

Ja nie miałem wczoraj tyle szczęścia. Księżyc uparcie dryfował na linii chmur mając za pasem kawałek czystego nieba. Niestety z upływem czasu sytuacja się pogarszała. Cóż, może następnym razem...

_________________
Adam Skrzypek

GSO 10", SW ED80, SW 90/900, AZ4, Nikon Action VII 10x50
Star Adventurer, Canon 1100D mod

Dziękuję Adamie. Pod Częstochową miałem bezchmurne niebo do 22.30, ale cały czas napięcie było, bo od południa nasuwały się zwały chmur.

Opracowałem zdjęcia zrobione 40 minut wcześniej (21.46) i ostrość na nich jest trochę lepsza. To też mozaika dwóch kadrów.
Dodatkowym bonusem wczorajszego wieczoru jest zdjęcie południowej krawędzi Srebrnego Globu z widocznymi Górami Leibnitza. Libracja dla tego miejsca wynosiła -3.5* i za miesiąc będzie dwa razy większa. Warto będzie porównać wtedy widoczność tej struktury.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

Hahaha Może kiedyś
Na razie podziwiam determinację i świetne zdjęcia mistrza Jerzego, które w dodatku opatrzone są niezwykle kunsztownymi opisami

_________________
Celestron SkyMaster 25x70
Pink Floyd - "There's no sensation to compare with this..."

No to jeszcze moje

_________________
ZAPRASZAM
http://piotrskorupski92.wordpress.com/
Piszę poprawnie po polsku.
PTMA-Warszawa
Sprzęt: SW 150/750, EQ 3-2,Napęd w 1 osi RA,Lunetka biegunowa Celestron CG-4,Canon 600 D, Canon PowerShot A480,SW 705 AZ2 i okulary kitowe.
------------------------------------------------------------------------------------------
http://sosptma.astrowww.pl/
Sekcja Obserwacji Słońca PTMA

Noc z 2 na 3 czerwca (wtorek/środa) bardzo duża libracja południowo zachodnia: W-5,2*; S-6,1* (składana libracja SW -8*); około północy, Księżyc na wysokości 20* nad horyzontem.

Niestety, będzie to już 5 godzin po pełni i nie zobaczymy plastycznie struktur Morza Wschodniego, chociaż nie wykluczam, że jego południowe krańce mogą być nadal podkreślane cieniem. Zachęcam jednak do obserwacji i robienia zdjęć, choćby po to, aby przekonać się jaki wpływ ma oświetlenie na dostrzeganie formacji brzegowych.

Może to wyglądać tak, jak tutaj:
http://www.astronominsk.org/Moon/Moon2010/Moon_20100802_Orientale_en.htm

Dodatkowy bonus będzie taki, że w związku z północnym odchyleniem ekliptycznym, niezwykle szczegółowo oglądniemy południową część krawędzi z widocznym fragmentem pierścieniowej struktury otaczającej leżący po przeciwnej stronie Księżyca olbrzymi krater: Basen Biegun Południowy - Aitken. Będą to Góry Leibnitza, bardzo charakterystyczny twór południowego obszaru okołobiegunowego, widoczny, podobnie jak Mare Orientale, też tylko w specyficznych warunkach.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

MAK 150/1800, ASI 120M, filtr red GSO#29, EQ-ATM, AutoStakkert!2 (450/2500), Registax 6, (mozaika Microsoft ICE).

Księżyc 18 godzin przed pełnią, w dużych oknach niezwykle czystego nieba. Libracja południowo zachodnia (W -5,2*; S -5,2*), korzystna dla Morza Wschodniego - pierścienie: Montes Cordillera i Montes Rook widoczne bardzo dobrze, a wierzchołki wzgórz leżących tuż za Montes Rook "unosiły się" ponad zachodnią krawędzią. To dla takich widoków warto było czekać do późna. Pięknie prezentował się Schluter z rozświetloną górką centralną i Jezioro Jesieni leżące niedaleko od niego.

Czekam już na dzisiejszą noc i na Mare Orientale w pełnym blasku.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

MAK 150/1800, ASI 120M, filtr red GSO#29, EQ-ATM, AutoStakkert!2 (400/2500), Registax 6.

Dwadzieścia minut po północy, 3 czerwca br., bezchmurne, lekko mgliste niebo, bardzo ciepło (20*C), obraz silnie drżący, zmienny. Na zdjęciu północ jest po prawej stronie.

Sześć godzin po pełni. Południowa i wschodnia krawędź reliefowa. Mare Orientale w pełnym oświetleniu i chociaż bez plastycznej faktury to z ciekawymi kontrastami obszarów pokrytych magmą. Krater Schluter zyskał ciemne dno, "zygzak" Lacus Autumni i rozciągłe Lacur Veris ciemnieją wewnątrz, niewidocznych w tym oświetleniu, górzystych pierścieni. Ciemne wnętrze Morza Wschodniego widoczne doskonale aż do krawędzi, łącznie z przeciwległym północno zachodnim fragmentem wewnętrznego pierścienia. Widać wyraźnie, że ciemny obszar morza leży w rozległym zagłębieniu i otaczają go wyżynne tereny, które tworzą charakterystyczny postrzępiony profil księżycowej krawędzi.

Mogła być lepsza pogoda, można było użyć doskonalszego sprzętu, ale taki obraz Mare Orientale jest dla mnie i tak wystarczająco urzekający.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

Efemeryda na środę, 1 lipca2015r na godzinę 24.00 czasu letniego (śmiało można obserwować już od 23.00 do 3.00 - przez cztery godziny).

Najlepsze w 2015 roku parametry fizyczne: Księżyc 5 godzin do pełni, na wysokości 20* nad horyzontem; libracja: W -4,8*; S -6,5* (składana libracja w kierunku południowo zachodnim -8*); Księżyc około 5* na północ od ekliptyki.

Prawie cały kraj będzie jutro pod wpływem bezchmurnego wyżu. Cóż chcieć więcej? Życzę wszystkim wspaniałych wrażeń z podglądania Morza Wschodniego i pięknych, ostrych zdjęć. Nic mi nie wiadomo o podobnych przedsięwzięciach, zatem możemy być jedyną społecznością, która w skoordynowany sposób (taki wirtualny Team) obserwować będzie Mare Orientale. Uczyńmy sobie jutro małe lokalne święto - na wzór nocy świętojańskiej - noc orientalną.

Nadal, w związku z północnym odchyleniem ekliptycznym, niezwykle szczegółowo oglądniemy również południową część krawędzi z widocznymi Górami Leibnitza.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

Po wczorajszej "owocnej" obserwacji koniunkcji Jowisza i Wenus dziś będzie szansa zarówno na koniunkcję jak i na nocne podglądanie Srebrnego globu. Obserwujmy

_________________
refraktor SW 150/750, Orion EON 72/430, MAK 90/1250, FirstScope 76/300
AZ4, Vixen Porta, AllView, FASTRON-5s
Canon EOS 600D, Canon EOS 300D, Canon 50 mm f/1.8 II, Canon 17-85 mm f/4-5.6
ToupTek Camera GPCMOS1200KMB

Zapraszam serdecznie na mojego bloga: https://modeler4884.blogspot.com/

Po dłuższym okresie posuchy wreszcie jakieś sensowne obserwacje. Czekałem na Księżyc do 23:40 kiedy to zaczął zaglądać powoli do mojego okna. Najpierw poczyniłem obserwacje wizualne, by zorientować się gdzie znajdują się ciekawsze rejony. Na południe od Tycho, zaraz przy brzegu tarczy widoczne były aż 4 szczyty gór. Były to zapewne szczyty z pasma Gór Leibnitza. Samo Morze Wschodnie również ładnie się prezentowało, jednak jakoś tak dla mnie te południowe formacje górskie bardziej przykuły moją uwagę. Po obserwacjach wizualnych zrobiłem kilka zdjęć. Zobaczymy co z nich wyjdzie. Wczoraj (a w zasadzie to już dzisiaj) nie miałem już sił obrabiać zdjęć. Obserwacje zakończyłem po godzinie 1 a rano pobudka o 5:45. Wieczorem spróbuję usiąść do materiału i wycisnąć z niego co się da.

_________________
refraktor SW 150/750, Orion EON 72/430, MAK 90/1250, FirstScope 76/300
AZ4, Vixen Porta, AllView, FASTRON-5s
Canon EOS 600D, Canon EOS 300D, Canon 50 mm f/1.8 II, Canon 17-85 mm f/4-5.6
ToupTek Camera GPCMOS1200KMB

Zapraszam serdecznie na mojego bloga: https://modeler4884.blogspot.com/

TS152/900, Lumix G3 z filtrem semiAPO, EQ-ATM, Registax6 (50/250).

MAK 150/1800, ASI 120M, filtr redGSO#29, EQ-ATM, AutoStakkert!2 (400/2500), Registax 6, (mozaika Microsoft ICE).

Dla mnie "noc orientalna" zaczęła się już 15 minut po zachodzie Słońca, gdy wschodzący pękaty Księżyc zawisł 6* nad południowo wschodnim horyzontem. Był żółto-różowy, a jego górna i dolna krawędź miała dodatkowo, odpowiednio, błękitną i czerwoną dominantę (wpływ dyspersji atmosferycznej).
O 22.15 jasny miesiąc uwolniwszy się z plątaniny przewodów wysokiego napięcia, zawisł na wysokości kilkunastu stopni i przyjemnie rozświetlał okolicę. Był bardzo wyraźny, na lekko rozjaśnionym niebie. Oślepiał.
O północy, obraz stał się nieco spokojniejszy, a widoki przecudne. Struktura pierścieni znakomicie widoczna, ciemne obszary jezior: Jesieni i Wiosny odcinały się od srebrzystego gruntu, wewnątrz właściwego morza widoczny krater Kopff i wiele szczytów górskich. Morze Wschodnie manifestuje się zniekształceniem krawędzi Srebrnego Globu - pofalowaniem i sporą depresją w centrum. Ten ubytek widać na pierwszy rzut oka.

Zainteresowały mnie długie żleby po południowej i po północnej stronie Mare Orientale. Ciągną się jakby równolegle do krawędzi, ale chyba są to zniekształcone perspektywą, przypadkowo ułożone nierówności powierzchni, w tym jakieś stare kratery.

Dziś pięknie współgrało pełne oświetlenie z wyraźnymi podkreśleniami cieniem. 4,8* zachodniej libracji to ciągle dwie trzecie maksymalnej możliwej - zatem ciągły niedostatek wrażeń i możliwych widoków, jednak mój zachwyt wczorajszym wieczorem plasuje się i tak w górnej skali.

Miła noc - orientalna!

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

Jurku, jak zawsze piękne fotografie przybrane ciekawym opisem. Kadr z formacjami Mare Orientale przecudowny Detal powala.
Ja właśnie siedzę nad swoim materiałem. Na chwilę obecną posiadam gotowe stacki, dogłębnej obróbki dokonam jutro, bo mój laptop nie spieszy się z przerabianiem zdjęć Ale już teraz widzę, że udało mi się zebrać dość przyzwoity materiał, także liczę na dobrą dokumentację obserwacji

_________________
refraktor SW 150/750, Orion EON 72/430, MAK 90/1250, FirstScope 76/300
AZ4, Vixen Porta, AllView, FASTRON-5s
Canon EOS 600D, Canon EOS 300D, Canon 50 mm f/1.8 II, Canon 17-85 mm f/4-5.6
ToupTek Camera GPCMOS1200KMB

Zapraszam serdecznie na mojego bloga: https://modeler4884.blogspot.com/

Oto moje fotograficzne łowy z 2 lipca Pełna tarcza Księżyca i Góry Leibnitza wyszły jak dla mnie bardzo przyzwoicie, natomiast nie jestem zadowolony z samego Mare Orientale. Miałem duże problemy ze złapaniem ostrości. Tak czy inaczej pamiątka jest

_________________
refraktor SW 150/750, Orion EON 72/430, MAK 90/1250, FirstScope 76/300
AZ4, Vixen Porta, AllView, FASTRON-5s
Canon EOS 600D, Canon EOS 300D, Canon 50 mm f/1.8 II, Canon 17-85 mm f/4-5.6
ToupTek Camera GPCMOS1200KMB

Zapraszam serdecznie na mojego bloga: https://modeler4884.blogspot.com/

Wszystko jest w porządku, tylko ostatnie zdjęcie jest odwrócone w poziomie (chyba kątówka?).

Góry Leibnitza bardzo dobrze wyszły, a przecież to tylko 72 mm apertury - detal jest bardzo dobry i... Kuba, zapraszam z tym zdjęciem do odpowiedniego wątku.

Mare Orientale w małym teleskopie wychodzi lepiej w skali całej tarczy - sam przerabiałem to w swoim ED80, a TS152/900 też nie był lepszy. Dużo zależy też od stabilności obrazu, bo skądś ten mały sprzęt musi czerpać jakość. Podoba mi się, że wyraźnie widać zniekształcenie brzegu Księżyca i pierścieniową strukturę, a na powiększonym fragmencie falujący obrys północnego krańca Morza Wschodniego. W każdym razie, charakterystyczne aspekty tego morza są uwidocznione.

Cieszę się, że aktywnie uczestniczyłeś w kampanii. Dziękuję.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

Dziękuję Jurku Faktycznie - zapomniałem obrócić poprawnie kadr przy obróbce Mare Orientale
Ostrość faktycznie siadała z uwagi na silne falowanie powietrza, bo Księżyc zaczął wędrować nad dachem przeciwległego budynku.

_________________
refraktor SW 150/750, Orion EON 72/430, MAK 90/1250, FirstScope 76/300
AZ4, Vixen Porta, AllView, FASTRON-5s
Canon EOS 600D, Canon EOS 300D, Canon 50 mm f/1.8 II, Canon 17-85 mm f/4-5.6
ToupTek Camera GPCMOS1200KMB

Zapraszam serdecznie na mojego bloga: https://modeler4884.blogspot.com/

Zapraszam na ostatnie w tym roku spotkanie nad brzegami Mare Orientale. Dla mnie będzie to już piąte z kolei, ale nadal bardzo istotne z powodu przygotowania ciekawego projektu, dla kogoś innego może to być pierwsze, ale za to bardzo emocjonujące. Będzie na pewno inne niż te wcześniejsze: kwietniowe, majowe, czerwcowe i to ostatnie z początku lipca, już choćby z racji innego dystansu do pełni.

Efemerydy na czwartek, 30 lipca br. - na godzinę 24.00 (noc z czwartku na piątek).

13 godzin do pełni, libracja: W -4,1*; S -5,9* (składana libracja w kierunku południowo zachodnim - 7.2*); Księżyc około 5* na północ od ekliptyki.

Zachęcam również do ponownego spojrzenia na południową krawędź Srebrnego Globu. Już od wtorku, 28 lipca, korzystna maksymalna południowa libracja będzie sprzyjała obserwacji okolic południowego bieguna. W wątku dedykowanym "Górom Leibnitza" czekam na Wasze zdjęcia.

Życzę pięknej pogody i miłych wrażeń.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

MAK 150/1800, ASI 120M, filtr Baader IR-pass 685nm, EQ3-2, AutoStakkert!2 (400/2500), Registax 6, (mozaika Microsoft ICE).

Księżyc 30 lipca br., 14 godzin przed pełnią. Duże okno pogodnego nieba przed godziną 22-gą i pomimo trudnych warunków balkonowych (obraz silnie drżący) muszę uznać, że to i tak wiele w porównaniu do tego co stało się z obrazem po przejściu fali zachmurzenia po godzinie 22-ej (kompletna zapaść seeingowa).

Piąta sesja zdjęciowa Mare Orientale, prawie identyczna jak ta z 1 czerwca, tylko że tam obraz był znacznie lepszy. Charakterystyczne punkty oświetlonych Słońcem wierzchołków wzgórz, tuż za wewnętrznym pierścieniem Morza Wschodniego, to właśnie cecha upodabniająca widoki z obu dat. Cóż, obszar basenu jest na tyle znany, że nic nowego w obrazie nie da się zauważyć. Szkoda, że chociaż w jednym terminie nie było maksymalnej, ponad siedmiostopniowej libracji, która pozwoliłaby sięgnąć jeszcze dalej.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

MAK 150/1800, ASI 120M, filtr red GSO#29, EQ-ATM, AutoStakkert!2 (450/2500), Registax 6, (mozaika Microsoft ICE), animacja: Easy GIF Animator.

Pierwszy kadr: 1 czerwiec 2015r., 23.21 cwe, 19 h do pełni, libracja: W -5,2*; S -5,2*;
Drugi kadr: 2 lipca 2015r., 00.01 cwe, 5 h do pełni, libracja: W -4,8*; S -6,5*.

Podsumowanie pięciu terminów obserwacyjnych Mare Orientale.

Najlepsze zdjęcia udało mi się uzyskać w czerwcu i lipcu. O ile lipcowe zdjęcie przedstawia najlepiej oświetlony obszar zachodniej krawędzi, o tyle kadr z czerwca przedstawia to miejsce najbardziej kontrastowo i on okazał się być moim najlepszym "orientalnym trofeum". Wystarczy rzut oka na pas leżący pomiędzy dwiema pierścieniowymi strukturami Mare Orientale (Montes Rook i Montes Cordillera), aby zrozumieć dlaczego. Ostre linie cienia podkreślające pasma obu górskich łańcuchów, miejscami przechodzące w grzebieniaste formy lub schodkowe tarasy; stożkowe pagórki z plamkami czerni u podnóży wyglądające jak piegi na srebrnym obliczu - nakrapiają i deformują oświetlony jednolicie obszar; szerokie i łagodne wypiętrzenia z pasmami cieni jak wstążkami wyginanymi przez "lunarne wiatry"; kaskady łukowatych uskoków, które, gdyby tylko podążać za nieskrępowaną wyobraźnią, mogłyby uchodzić za odpowiednik wiszących ogrodów Semiramidy i wreszcie rozsiane po obu stronach uciekających poza terminator końców pierścieni, a także nad obszarem centralnym, samotne szczyty, jak jarzące się światłem iglice kłujące mrok - krople rodzącego się rozpromienienia na niewidocznej stronie Księżyca, zwiastun obietnicy, że kiedyś sięgniemy wzrokiem poza tą widoczną teraz barierę ciemności i zachwycimy się.
Wygląda więc na to, że nie trzeba ekstremalnej libracji, by widok prawdziwie zachwycił. Animacje powinny wzmocnić wrażenia towarzyszące oglądaniu Mare Orientale (kiedyś będą rozszerzone do kilku klatek), a opracowania transformowanych (rozciągniętych równoleżnikowo) zdjęć, również pozwolą popatrzeć na zachodnią krawędź z trochę innej perspektywy.
42 obserwatorów, mniej lub bardziej zaangażowanych w akcję obserwacyjną i oficjalnie sygnalizujących swoje obserwacje na różnych forach: na AstroCD, na Astropolis, na Astromaniaku i na Forum Astronomicznym - to bardzo dużo. Jak na nasze warunki pogodowe, taka aktywność związana z obserwacjami kawałka krawędzi Srebrnego Globu i to w czasie pełni jest nie do przecenienia - cieszy, buduje sympatyczne relacje międzyludzkie, mobilizuje (do może następnych akcji?). To duża wartość hobbystyczna, ale ogromna wartość społeczna - tworzenie wirtualnej wspólnoty: edukacyjnej, celów, pozytywnych emocji, wartości.

Dziękuję, za każdą relację, każde zdjęcie, każdy sygnał i ocenę - za to, że mogliśmy razem patrzeć na Morze Wschodnie, którego brzegi były pięknym generatorem fal zadowolenia i empatii. Mam nieodparte wrażenie, że Mare Orientale dla każdego z Was było atrakcyjnym miejscem.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

Poproszę moderatora o dodanie do tytułu wątku "i 2016r", aby go zaktualizować


MAK 150/1800, ASI 120M z filtrem redGSO#29, EQ-ATM, AutoStakkert!2 (450/2500), Registax 6, (mozaika Microsoft ICE).

Księżyc w wieku 1 dnia i 14 godzin przed pełnią, 18 czerwca br. Do obserwacji Morza Wschodniego to za wcześnie, ale "macki" Mare Orientale sięgają daleko.

Intrygowały mnie, widoczne w poprzednim sezonie na południowych rubieżach Mare Orientale, wypełnione w dużej masie cieniami, długie żleby, równoległe do krawędzi. Chciałem je uchwycić w głębi lądu, bo tam światłocień powinien je uwypuklić. To co zobaczyłem na podglądzie obrazującym linię terminatora było niezwykłe. Ciarki przebiegły mi po plecach, chwilę analizowałem obraz i nie miałem już wątpliwości. Widziałem wachlarz sześciu, może siedmiu, długich grzbietów, albo form przypominających płytkie doliny ciągnących się od zacienionej krawędzi w głąb lądu. I najważniejsze - były tak usytuowane, że ich przedłużenia przecinały się w miejscu, gdzie powinno znajdować się centrum Mare Orientale. Było jasnym, że to pióropusze materii wyrzutowej z czasu formowania się struktury, która tak zjawiskowo transformowała tereny leżące na południu.

Domniemane, choć nigdy nie widziane; subtelne, choć bezspornie materialne; doskonale skorelowane z formą Morza Wschodniego; uwiarygodnione i wypreparowane na koncepcyjnym szkicu; podnoszące wartość zdjęciowego trofeum.

Jest prawdopodobne, że niepogoda pokrzyżuje dzisiejsze plany na sesję zdjęciową. Wczorajsze trofeum jest jednak równie cenne, co korona Morza Wschodniego i równie spektakularne. Macki Mare Orientale sięgają daleko.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

Refraktor achromatyczny TS 152/900, ASI 120M z filtrem Baader H-alpha 35nm, Barlow Vixen Ultima 2x (ekwiwalentnie F-1920 mm). EQ-ATM, AutoStakkert!2 (200/2000), Registax 6.

Jak wykorzystać ekstremalną librację dla zachodniej krawędzi ( -7,7* ), kiedy Księżyc jest tak nisko, jedyne 20 stopni nad horyzontem? Jak okiełznać atmosferę poranka aby uspokojona pomagała w fotografowaniu? O świcie, 19 maja br, nic nie było w stanie pomóc mi w zrobieniu dobrych zdjęć. Skaczący, bulgoczący obszar powierzchni Księżyca w kadrze; brzeg jasny najeżony pulsującymi igłami; dzienna poświata rozlewająca się i psująca kontrast.

Mare Orientale w ekstremalnym wychyleniu w naszą stronę - mimo złych warunków pokazuje sporo swoich zakamarków. Jezioro Jesieni (Lacus Autumni) i Jezioro Wiosny (Lacus Veris) jako dwa ciemne pasma widoczne przed centralnym basenem Orientale. Przy samej krawędzi jasne wyniosłości to głównie wewnętrzne pasmo górskie, a w centrum niewielkie rozjaśnienie to pagórki zewnętrznego grzbietu - tu widzialność sięga dalej niż setny zachodni południk. W głębi lądu odnajdziemy kratery: Schluter i Rocca (po prawej), i jasny "znacznik" Byrgiusa (po lewej). Ciemna rozległa plama przy prawej krawędzi zdjęcia to krater Grimaldi, a za nim trochę mniejszy, Riccioli. Ciemny owal na środku kadru to Cruger.

Gdyby tylko warunki były lepsze...

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56