Księżyc z 13.08.2016r w wieku 3 dni po pierwszej kwadrze, nisko nad południowym horyzontem (około 20 stopni). Pogodnie, ale cały czas po niebie snuły się jakieś pasemka zamglenia. Wilgotno - szybko po zachodzie Słońca na sprzęcie zebrała się rosa.


Księżyc na jasnym, niebieskim niebie, fotografowany prawie równo z zachodem Słońca. Seria zdjęć wykonana Lumixem G3 z filtrem Baadera semiAPO 1,25", podpiętym do refraktora TS 152/900. Przy tak niskim położeniu Księżyca widoczne są efekty refrakcji (dyspersji) atmosferycznej - czerwona dolna krawędź i niebieska górna krawędź Srebrnego Globu. Ma to oczywiście swoje konsekwencje również na zdjęciach kamerką mono - tam i tu psuje nieco ostrość. Tło w końcowym procesie kontrastowania zostało przyciemnione (to trochę fałszywy kolor).



Mozaika sześciu paneli z kamerki ASI 120M z filtrem UV/Ir-cut i Solar Continuum w ognisku głównym refraktora TS 152/900. Filtr Solar Continuum oprócz osłabienia światła powoduje lepszą ostrość obrazu powierzchni Księżyca. Sześciocalowy obiektyw zapewnia dużo światła w ognisku i można je mocno wycinać różnymi filtrami. Sesja miała być okazją do testów z użyciem różnych filtrów, a także do zdjęć z zastosowaniem soczewki Barlowa (Ultima 2x). Z powodu dużej wilgoci ograniczyłem testy do podstawowej konfiguracji.

Bardzo ciekawie wyglądają promienie od krateru Tycho. Udało mi się dość ładnie pokazać na zdjęciu ich subtelności - zróżnicowaną jasność, długość, lokalnie układanie się w pióropusze, związek z małymi jasnymi kraterkami ulokowanymi "na promieniach". W partiach centralnych widać też dobrze inne znane struktury, między innymi: Rupes Recta, para kraterów a'la fraktalny "żuk Mandelbrotta", czyli Pitatus i Hesiodus, subtelne rowy w okolicy Mare Humorum, czyli Rimae Hippalus, ciemne obszary depozytów piroklastycznych wewnątrz krateru Alphonsus, nawet łańcuch kraterów ciągnących się od krateru Ptolemaeus aż do Rupes Altai, czyli Catena Abulfeda.