W 1982r. kanadyjski astronom Paul Hickson, używając zdjęć z zakresu fal czerwonych wykonanych w ramach projektu badań nieba obserwatorium Palomar( Palomar Observatory Sky Survey) opublikował katalog 462 galaktyk uważanych za istniejące w zwartych grupach. Zgrupowania te nazywa się więc zwartymi grupami Hicksona. Obejmują one zwykle cztery do pięciu galaktyk leżących w bezpośredniej bliskości od siebie. Należą do najgęstszych znanych skupisk galaktyk, porównywalnych ze środkami bogatych gromad. Grupy zwarte są godne intensywnego badania, ponieważ zapewniają bogate możliwości studiowania oddziaływań galaktyk i ich łączenia się.
Obecna teoria mówi, że grupy zwarte tworzą fizycznie powiązane ze sobą galaktyki, uczestniczące w procesie łączenia się w pojedynczy obiekt, przypuszczalnie galaktykę eliptyczną. Cztery dominujące członkinie Hickson 44 to trzy galaktyki spiralne i jedna eliptyczna. Widoczne są ślady spotkań pływowych, ponieważ NGC 3190 dominująca spirala położona krawędzią do nas, pokazuje znaczące zakrzywienie pasa jej pyłu po stronie bliższej NGC 3187, która ma również ogony pływowe powyżej i poniżej płaszczyzny swojego dysku.
źródło "NIEBO" Robert Gendler
Zwardoń 19.IV.2018
41x600se. bin 1, SBIG St2k, SW BKP 150/750, -20°
| Załączniki: |
|
hickson44finalver1.jpg [ 729.32 KiB | Przeglądane 4391 razy ] |
