Cieszę się że comiesięczne wątki obserwacyjne tętnią życiem, zwłaszcza ostatnio. Dlatego też zachęcam wszystkich do kolejnych wpisów, dzielcie się z forumowiczami Waszymi wrażeniami podczas obserwacji.
Dla Was, obserwujących, zawsze to jakaś pamiątka, zapis ulotnej chwili - a dla nas czytających zbiór cennych informacji.
Zapraszam więc do pisania !

_________________
Adam Skrzypek

GSO 10", SW ED80, SW 90/900, AZ4, Nikon Action VII 10x50
Star Adventurer, Canon 1100D mod

Marna widoczność, stąd chyba oczywistością jest, że tylko Księżyc w miarę nadawał się do obserwacji.
Dwa dni i sześć godzin po pełni - to znak, że terminator coraz bardziej wycina wschodnią krawędź i moment dogodny do kontrastowania otoczenia Mare Crisium (jeszcze Promontorium Olivium i Lavinium nie uwidocznione w wymyślonym łuku skalnym na zachodnim obrzeżu). Rzeczywiście, w całej okazałości obserwować możemy teraz ten basen i jego wyraźną fakturę otoczenia i chociaż zdjęciu brakuje rozdzielczości, Morze Przesileń jest właściwym akcentem Księżyca w tej fazie.
Górnym zwieńczeniem terminatora jest krater Endymion (to piękna nazwa i barwna legenda związana z jego imiennikiem, może kiedyś przy innej okazji opowiem ją). Środek terminatora bierze w posiadanie para kraterów: Langrenus i Petawius (składniki lunarnych oczu), poniżej których i nieco w interiorze, struktura kraterów Janssen i obok niej Vallis Rheita, dolina niczym akwedukt transportująca ciemność znad krawędzi w głąb lądu, w kierunku Mare Nectaris.
Dzisiejsze zdjęcie to maksimum co udało się wyciągnąć z ED80 w konfiguracji dla F1500 - 350 klatek po zestakowaniu w Registaxie przeskalowałem do 75%. Południowa część terminatora wygląda na zdjęciu bardzo okazale.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

Wczesne godziny nocne zapowiadały bardzo dobre warunki do obserwacji. Jeszcze o północy, kiedy wystawiałem teleskop, Droga Mleczna przepięknie rozcinała nieboskłon i można było podziwiać jej fakturę w Łabędziu. Jowisz, jakieś 10 stopni nad horyzontem, świecił jaskrawo, a Księżyc wyglądał jak pomarańczowa łódź skrywająca się pośród gałęzi "namorzynów" w lagunie pobliskiego sadu. Około 2-ej coraz częściej zaczęły się pojawiać szybkie obłoki, które w końcu uniemożliwiły dalszy ciąg sesji fotograficznej. W ognisku głównym 9"CRC obraz w całości drżący.
Księżyc, 11 godzin po ostatniej kwadrze, z lekko wygiętym w kierunku zachodnim terminatorem. Jego północny kraniec podkreślały kratery: Anaxagoras i (na zach.) Pythagoras - oba z centralnymi górkami. Plato, jako czarna plama z fragmentem wschodniego wału ostro oświetlonego przez Słońce. Na zachodzie Zatoka Tęcz, a nad nią, Mare Frigoris.
Niezwykle spektakularnie w tej fazie przedstawiała się południowa część terminatora - zwłaszcza otoczenie Tycho (czarny, z półksiężycem światła w swej niecce na wschodzie), jakby współśrodkowy układ dwóch kręgów płatków-kraterów, wyimaginowanego kwiatu o średnicy siedmiuset kilometrów, którego zewnętrzny wieniec tworzą: (pn) Orontius, w lewo "Neandertalczyk" i "Gaz-maska", Wilhelm, Longomontanus, olbrzymi Clavius i czarna czeluść z jasną obwódką krateru Maginus.
Jako dodatkowy smaczek, poniżej krateru Bullialdus (środek górnej krawędzi zdjęcia), dostrzegamy zarys krateru Kies, obok którego, po jego zachodniej stronie, egzystuje "kropla absolutnej geometrycznej doskonałości" - kopuła Kies.
W prawym, górnym narożniku, trochę już w cieniu, Prosta Ściana (Rupes Recta), a poniżej również ocieniony Deslandres z "piekielnym" Hell wewnątrz.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

Pękaty rogal Księżyca był dzisiaj moim drugim obiektem obserwacji i zdjęć (drugi po Jowiszu).
Północny kraniec księżycowego sierpa zdominowany przez Zatokę Tęcz z jaskrawo połyskującym przylądkiem Laplace'a. Cała reszta to puste rejony Mare Imbrium i Oceanus Procellarum.
Środek terminatora, to głównie "wyjęty z kontekstu" fragment górskiego łańcucha Karpat, krawędź (reszta uwięziona w mroku) Kopernika i w interiorze, krater Kepler otoczony popielatą plamą materii wyrzutowej.
Prawdziwy spektakl światłocieniowy rozgrywa się w południowej części terminatora. Kompleks kraterów: Longomontanus, Lagella i Wilhelm w przeważającej części pogrążony w mroku, ale we wschodniej części rozświetlany jest jęzorami świateł, rysujących długie i czasem skomplikowane smugi. Na powiększonym fragmencie, o wiele lepiej niż wczoraj, widać krater Kies (to ten, którego tylko korona wystaje ponad rozległy teren, z małym przylądkiem od południa), któremu na zachodzie towarzyszy kopuła (o tej samej nazwie) - skośne światło uwypukla jej kształt, a ona sama daje ciągle pretekst do podążania w świat filozoficznych odniesień.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

Cześć, ożywiając wątek wrześniowy melduję, że przed godziną zakończyłem obserwacje miejsko-balkonowe.
Sprawdzałem co pokaże bezksiężycowe, rozgwieżdżone niebo w trudnych warunkach.
Typowo miejskie zaświetlenie sklepienia plus silne źródła z pobliskiej budowy ustawione tak, że nie ma mowy o adaptacji wzroku.
Ograniczenia balkonu i horyzontu pozwalają przeczesać dość skromny wycinek zachodniej części nieba.
Mimo przeszkód okazało się, że choć niewiele to jednak "coś" widać
Oglądane obiekty:
M57, M27 (UltraBlock,OIII,bez filtra)
NGC6960, NGC6992 (UltraBlock,OIII)
NGC7006, M15, M71, M29
NGC7217, NGC7331
NGC404, M31, M32, M110.
Okulary:
6mm, 13.4mm, 25mm, 33mm.
Dokumentacja:
Pocket Sky Atlas
Atlas Nieba 2000.0 (fajna kolumna "zaliczonych" obiektów, NGC7217 - raczej w Pegazie)
Pogoda:
chłodno, brak wiatru, brak roszenia

Kolejne obserwacje koniecznie w terenie.
Dobranoc

_________________
synta 12" + lidleta

Mój wczorajszy dorobek dużo skromniejszy:
M39, M29, NGC 6885(C37), 6882, 6992(C33), 6960(C34).
Wilgoć okropna, lało się ze sprzętu,parowało LW i okulary, nasiąkały atlasy..
Duża część nocy poświęcona na 'badanie' teleskopu więc również epsilony często w polu widzenia okularów.
W tak wilgotnych warunkach dobrze sprawdziła się astro-suszarka 12V. Bardzo skuteczna- wchodzi do standardowego wyposażenia!

_________________
Messier: 17/110, Caldwell: 10/109, Księżyc 45/100, Wenus, Mars, Jowisz(Io, Europa, Ganimedes, Kallisto), Saturn(Tytan,Rea,Tetyda,Dione), Uran, C/2011 L4 PANSTARRS

Gdybyś Michale rzucił garść szczegółów, może fotkę, przydałoby się nam.

_________________
Adam Skrzypek

GSO 10", SW ED80, SW 90/900, AZ4, Nikon Action VII 10x50
Star Adventurer, Canon 1100D mod

Ja wczoraj wyskoczyłem tylko na chwilkę żeby porównać niebo, które oglądałem noc wcześniej w Zwardoniu i moje. Skupiłem się na porównaniu M42 bo w Zwardoniu wyglądała rewelacyjnie. U mnie myślę że wyglądała praktycznie tak samo z tym że brakowało mi barlowa od Dawida przez którego wcześniej obserwowałem. Drugim obiektem był Jowisz. Z soboty na niedzielę obserwowaliśmy razem z Dawidem przejście cienia Io przez tarczę a dziś w nocy wyjście Io zza tarczy Jowisza - naprawdę ładnie to wyglądało i nie spodziewałem się że Io tak szybko się porusza.
Ogólnie rzecz biorąc w części niezaświetlonej moje niebo było zbliżone do tego co widziałem w Zwardoniu (wiem że warunki były zbyt dobre ) Niestety zaświetlenie w części nieba występuje i muszę przyznać, że jak się da to do Zwardonia przyjeżdżać będę
Dziś jeśli pogoda się nie zmieni pojadę na moją miejscówkę i sprawdzę jaka tam jest różnica.

Suszarka wygląda tak:http://www.astronoce.pl/UserFiles/Image/ARTYKULY/poradnik_obserwatora/suszarka.JPG
Kupiłem dawno temu w Astrokraku. Daje lekki powiew lekko podgrzanego powietrza. O wysuszeniu włosów zapomnij, ale do astro OK

_________________
Messier: 17/110, Caldwell: 10/109, Księżyc 45/100, Wenus, Mars, Jowisz(Io, Europa, Ganimedes, Kallisto), Saturn(Tytan,Rea,Tetyda,Dione), Uran, C/2011 L4 PANSTARRS

Wrześniowe obserwacje, tom II

W wersji obcojęzycznej wypad 20/21.09.2012 mógłbym streścić znanym tripletem V - "Veni, vidi, vici"
A po naszemu to jak zapowiedziałem tak zrobiłem.
Śledziłem sat24 i icm, z pewnym wahaniem nawet napisałem Wam zachętę na forum i w końcu ruszyłem w teren.
Pomny wielokrotnie sprawdzonego (rower,narty,astro) prawidła, że "jak odpuścisz to pożałujesz" postanowilem sprawdzić je kolejny raz.

Nieodległa miejscówka, leśna droga w młodym lesie (pożarzysko z 1992r.) w pobliżu Łączy,
dojazd z domu ok.25km, w linii prostej 17,5km.
Gdy rozkładałem sprzęt, pomarańczowy sierp Księżyca chował się już za drzewami.
W atmosferze cisza, brak chmur, brak wiatru, mgły brak lub tylko rzadka zawiesina, od początku bardzo zimno...później szron na gruncie.
Zieleń nie "dyszała" wilgocią jak w lecie. Na moje niewprawne oko warunki wyśmienite!
Oczywiście to nie góry, ale jak na małą odległość od aglomeracji niebo zupełnie przyzwoite.
Wypatrzone obiekty też nikogo na kolana nie rzucą, ale to jak z grzybami/rybami...jeśli są/biorą to jest frajda, gdy darzy się słabo to tylko frustracja.

Zatem do rzeczy:
Na start M101 - ogromna spirala, drobnych towarzyszek nie szukałem
M51+NGC5195 - nisko, świetna para, widać ramiona i nić łączącą obydwie
krótkim szkłem nie złowiłem 'z marszu' pobliskiej NGC5198, kiedyś "odkryłem" ją przypadkiem

W Małej Niedźwiedzicy sprawdzenie czy dojrzę galaktyki widziane ostatnio pod kaszubskim niebem.
Niby tylko miesiąc, a kąty niebieskie już inne i chwilę trwało nim się udało trafić.
A więc NGC6217 i niedaleka NGC6068 - znacznie mniej ewidentne niż poprzednio.

Inne klasyki:
świetne kółeczko M57 + pobliska gromada M56
M13 kapitalna! + pobliska galaktyka NGC6207, reszta Herkulesa pominięta
Veil - tradycyjnie śliczny kompleks, w krótkich szkłach widoczne drobne struktury,gorzej niż na Kaszubach
M33 - dość słabo,ale wschód zaświetlony i obiekt jeszcze nisko
M31+M32+M110 - oklepany widok,a tym razem robił spore wrażenie
NGC404 - żeby sprawdzić czy dalej tam jest
NGC7662 'Blue Snowball' - małe, bardzo ładne
M76 'Little Dumbbell' - spore, bardzo ładne
NGC884+NGC869 - 'hichoty' cieszą jak zwykle
IC289 - mała planetarka zamajaczyła w OIII po dłuższym błądzeniu koło podwójnej gromady Cr33+Cr34

Po tej zabawie wsiadłem na Pegaza:
NGC7217 - powtórka z balkonowych obserwacji
NGC7331 - jak powyżej
NGC7457 - wyraźne jajo, z balkonu nie trafiłem
NGC7814 - bardzo ładna galaktyka, ustawiona kantem
NGC7479 - bardzo ładna spirala
NGC7448 - dość mała, lekko podłużna
NGC7626+NGC7619 - ładna para galaktyk, widać dwie owalne 'chmurki'
NGC7332+NGC7339 - śliczna para galaktyk pod kątem ok.120 stopni względem siebie
korzystałem z PocketSkyAtlas więc spodziewałem się tylko 7332, a 'odkryłem' parkę,
bardzo odręczny szkic 'odkrycia' zgadza się z tym co widać na zdjęciach.
Kilka razy nachodziłem na pozycję NGC7741 lecz bez sukcesu, może z inną mapą się uda.
Pozostało jeszcze sporo słabszych obiektów w Pegazie, jest zajęcie na jesień.

Na finał przeniosłem obserwacje na opisywane niebo wschodnie, nad GOP:

Jowisz - wspaniały, ostry obraz ze szczegółami, chyba najlepszy jaki dotąd trafiłem,
planeta ustawiona w linii z księżycami...2 po lewej, 2 po prawej, odstępy mniej więcej równe
M1 - duży owal ubogi w szczegóły, obiekt widoczny bez problemu
M35 - klasyk Bliźniąt
M36,M37,M38 - klasyki Woźnicy
M45 - brylantowe Plejadki
Pas Oriona widoczny, ale miecz jeszcze dosłownie 'w lesie', przy pakowaniu auta tylko spojrzałem przez lornetkę.

Obserwacje prowadziłem przez ponad 6 mroźnych godzin, sprzęt poskładałem o 2:50.
Na sam koniec mgła nieco się wzmogła, a na niebie pojawiły się słabe smugi, nie przeszkadzało to w obserwacjach,
ale dość już było tego dobrego...
Wystarczyło ciepłe odzienie, ogrzewane okulary spisywały się znakomicie, lustra nie zaparowały,tuba lekko wilgotna.

Gdyby nie silne ochłodzenie być może nie byłoby dodatkowej ozdoby tej sesji obserwacyjnej.
Jak mawiają spece, gdy mróz ściśnie jeleniom co trzeba rozpoczyna się rykowisko.
Tej nocy cały las żył, huczał, stąpał, trzaskał, fuczał i ryczał...uczta dla miłośnika przyrody.
Warto było!

_________________
synta 12" + lidleta

Pięknie opisane obserwacje - czułem się Januszu jakbym był tam z tobą. Rewelacja.

_________________
Adam Skrzypek

GSO 10", SW ED80, SW 90/900, AZ4, Nikon Action VII 10x50
Star Adventurer, Canon 1100D mod

Hehe,a w orginale mocno skompresowane i jakże soczyście obszkicowane...
Jowisz i moje 'odkrycie' ze znakiem zapytania.
W domu okazało się, że jednak ktoś mnie ubiegł

Kolejny odcinek wrześniowy to skromny tomik III
21/22.09.2012
Trafiła mi się fucha nocnego kierowcy. Po kursie, koło 2:00 wyskoczyłem przed spaniem na balkon.
Z balkonu skok na Pegaza.
Warunki obserwacyjne kiepskie, smugowe chmury i oświetlające je światła miasta skutecznie redukowały tło.
Mimo to dość szybko natrafiłem na sporą i jasną galaktykę NGC7331 i od niej począłem myszkować za 'Kwintetem Stephana'.
Nie, żeby od razu sukces,ale coś jakby 1-2 cienie pojawiały się w tym samym miejscu przy kilkukrotnym podejściu.
Rzecz zatem do poprawki w terenie. Na odchodne M31 z małymi - w tych warunkach widok bardzo przeciętny.

Do następnego!

_________________
synta 12" + lidleta

W dyszce jest ciężko z kwintetem nawet w lesie w Łebkach. Spróbujemy w Zwardoniu o ile w ogóle będziemy coś obserwować.

_________________
http://www.cro.pl/forum
6 0 5 8 4 9 4 9 3
Karlik 20", GSO 12", Powermate 2",ES 20 - 100*,ES 14, ES 8.8, ES 6.7, OIII, Ultrablock, UHC-S, Pomarańczowy, 10X50
Piwo ma wartości odżywcze, podczas gdy żywność nie ma wartości piwnych

napiszę szybko bo idę się na chwilę położyć. Właśnie wróciłem z tarasu. Obserwowałem 70 minut. Zaliczyłem kilka eMek, kolejno: 31, 110, 29, 39, 71, 27, 2, 15, 45.
Próbowałem namierzyć 33 ale coś mi z nią nie idzie. Chyba za jasno mam na tarasie. Zerknąłem też w stronę Neptuna. Wydaje mi się, że dobrze go zlokalizowałem (gdyż jest w dość fajnym położeniu) ale jako, że wyglądał jak zwykła gwiazdka to nie mam 100% pewności, że to był on. Głównie używałem Scoposa 30, ale to m31, 2,15 przypowerowałem kitową 10 do 120x. Fajne widoki! Wszechświat jest piękny. Na sam koniec zza krawędzi bloku wysunęły się Plejady, które były wisienką w torcie dzisiejszych obserwacji.

Chociaż kto wie, za godzinę w tym miejscu pojawi się Jowisz więc chyba sobie nastawię budzik, żeby jeszcze i na niego zerknąć.

_________________
Tak wiem, że na tym awatarze wyglądam jak z innej planety ale myślałem, że to właśnie o to chodzi w Astronomii!
Lornetka: Bushnell Falcon 10x50; Teleskop: Sky-Watcher (Synta) SKDOB 6"

Mój wczorajszy dorobek to trzy emki: M103, M52 i M110. Ta ostatnia umknęła mi podczas poprzednich obserwacji M31. Wczoraj, po przejściu chmur powietrze było bardzo klarowne i warunki świetne. Uzupełniłem też Listę Caldwella o pozycję 15 (NGC6826). Ta mgławica planetarna (zwana 'mrugającą') to również uzupełnienie wcześniejszych obserwacji, tym razem obiektów w Łabędziu. Mgławicę obserwowałem w ortoskopie 12,5mm (122x) i wydawało mi się, że ma bardzo delikatny, niebieskawo-zielony kolor...?

_________________
Messier: 17/110, Caldwell: 10/109, Księżyc 45/100, Wenus, Mars, Jowisz(Io, Europa, Ganimedes, Kallisto), Saturn(Tytan,Rea,Tetyda,Dione), Uran, C/2011 L4 PANSTARRS

W tej fazie (22 godziny po I-szej kwadrze) z mojego balkonu księżyc jest widoczny tylko na jasnym niebie (blue sky). I pierwsze zdjęcie jest tego dowodem - błękit tła jest dobrze widoczny. Drugie zdjęcie, 10 minut później i w większej projekcji, niweluje tę kolorystykę - niebo zgasło jakby ktoś wyłączył oświetlenie.
Pogoda doskonała, przejrzyste i spokojne powietrze nie rozmywało konturów powierzchniowych detali. Terminator uwypuklił centralne struktury kraterów - aż szkoda, że nie można było korzystać z instrumentu dającego większą rozdzielczość. W centrum, charakterystyczna "trójka" kraterów: Ptolemaeus, Alphonsus, Arzachel - wyznacza punkt odniesienia dla reszty formacji. W kierunku południowym: Deslandres i Walter, jeszcze dalej Maginus wchodzący już głębiej w woal ciemności. Miło jest patrzeć na kontrasty powierzchni oświetlonej skośnie w tej fazie, nawet bez zagłębiania się w nazwy struktur - zwyczajnie, patrząc w ostre kontury światłocienia. Nawet kiedy długie patrzenie bez mrugnięcia powieką powoduje mimowolne łzawienie - drugi element towarzyszący kontemplacji tego teleskopowego widoku zaczyna dominować - uśmiech. Być może jest to najważniejszy element podczas naszych obserwacji?

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

Wczoraj wracając z koncertu, lekko przysypiając w samochodzie (spokojnie - byłem w roli pasażera) ujrzałem kilka stopni nad horyzontem bursztynową połóweczkę naszego pięknego. Obserwacje co prawda bez teleskopu i przez szybę samochodu, ale muszę przyznać, że widoczek mimo wszystko zacny i zapadający w pamięć

_________________
refraktor SW 150/750, Orion EON 72/430, MAK 90/1250, FirstScope 76/300
AZ4, Vixen Porta, AllView, FASTRON-5s
Canon EOS 600D, Canon EOS 300D, Canon 50 mm f/1.8 II, Canon 17-85 mm f/4-5.6
ToupTek Camera GPCMOS1200KMB

Zapraszam serdecznie na mojego bloga: https://modeler4884.blogspot.com/

Moje wczorajsze zdjęcie. Oczywiście nie może się równać ze zdjęciami zrobionymi lustrzanką. Poza tym to pojedyncza klatka. Razem z synem stwierdziliśmy, że na dole widać świecące w ciemności oczy jakiegoś kota

nooo...coś tam łypie

Wczoraj oglądałem łysola tylko przez lornetkę,
teleskop zaparkowany w kącie czeka na jakąś brylantową noc...

_________________
synta 12" + lidleta

Balkon, mglisto, obraz niestabilny ale dość wyraźny, ciepło. Wydawałoby się, że nic nie pobije wczorajszych warunków. Może dlatego zawsze warto fotografować Księżyc, żeby doskonalić swój warsztat. Czy można przez pół roku pracować na niewłaściwych ustawieniach rejestratora obrazu - okazuje się, że można. To zdjęcie zrobione było EDkiem z ekwiwalentną ogniskową F-1500 (właściwie jest to stak 72 klatek z Lumixa G3). Dorównuje zdjęciom z mojego CRC, przy warunkach (podkreślam) niefotograficznych. Trzeba było analizy dotychczasowego materiału, żeby wydedukować z chaosu informacji kilka ważnych aspektów konfiguracyjnych w aparacie. Dzisiejsze zdjęcia to w istocie test kamery. Test jakże pozytywny!
Księżyc 1 dzień i 23 godziny po pierwszej kwadrze. Północny region to głównie: Plato, Alpes Vallis i Pier de Lion (pierdylion). W całości widoczne Apeniny i na przedłużeniu ich łuku krawędź Kopernika (jeszcze w mroku). Od środka, w kierunku południowym, terminator rozpada się na niezliczoną ilość fakturalnych detali, widocznych daleko w głąb interioru. Tycho ostro odcina się z tła, choć jeszcze słabo widać jego promienie. I rzeczywisty "król południa" - Clavius z wewnętrznym owalem mniejszych kraterów. Pięknie widoczne przy wschodniej krawędzi "marginalne" morza, w tym Mare Smythii (przy tej libracji dobrze widoczne - moje ulubione!).

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56