Piątkowy i sobotni Księżyc - pojedyncze strzały Nikonem podpiętym do Synty 8".

_________________
Adam Skrzypek

GSO 10", SW ED80, SW 90/900, AZ4, Nikon Action VII 10x50
Star Adventurer, Canon 1100D mod

A to Księżyc krótko po pełni.

_________________
Pozdrawiam
Janusz Wiland
Zapraszam na http://www.astrojawil.pl
polecam mój darmowy program Nocny Obserwator - pomoc przy teleskopie w nocy,

OCTOPUS TN 150/1230, OCZKO TN 210/1120, ED80, MIKRON TN 122/630.

FASTRON-5m, FASTRON-7, FASTRON-8T i HEQ5.

28.12.2013r, 06,40 cse, SW90/900 na widłowym statywie paralaktycznym, Lumix G3, UV/IR-cut, Registax V6. Światło popielate – ekspozycja: 2s i 4s.

Poranek mglisty, przy temperaturze 2*C. Wszędzie widać połacie szronu; szyby aut grubo pokryte lodem. Gwiazdy nie migoczą, ale są dziwnie zgaszone – może to przez tą wilgoć w powietrzu, albo przez zauważalne pojaśnienie nieba od wschodu, które uszczupliło im nieco jaskrawości?
Księżyc 2 dni i 16 godzin po trzeciej kwadrze, lekko przechylony (nie korygowałem tego zwichrowania w kadrze) - wydał mi się przez to bardziej naturalny i ciekawszy. Jego południowy róg perliście przemieniał się w świetlistą poświatę; poza terminatorem powierzchnia Księżyca jarzyła się pozwalając dostrzec znajome struktury.
Morze Wilgoci oświetlone w połowie, a nad nim „okulary” utworzone z kraterów: Gassendi i Letronne, poniżej zaś, szereg kraterów, w tym: Schickard, Phocylides, Basen: Schiller-Zucchius tworzących „czterolistną koniczynę, a przy samej krawędzi olbrzymi, ponad trzystukilometrowy krater Bailly .
Północną część rogalika akcentują: Aristarchus i Vallis Schróteri, struktura Prinz w kształcie dłoni z uniesionym kciukiem, zachodnia część Montes Jura i m.in. wyraźnie widoczny krater Herschel na samej północy.
Udało mi się w ostatnich dniach starego roku zrobić ciekawe zdjęcia. Malejący Księżyc symbolicznie umniejsza i moją zimową aktywność.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

Super, podoba mi się światło popielate

_________________
Moje Fotki
tel.512174124 , 511960672
gg: 11790876 e-mail: grzegorzczerneckiastro@interia.pl
TS APO 102/520 f5.1, EQ6R, QHY294M Pro, ZWO ASI 290 MM Mini, Canon EOS 550D.

------------------------------------------------------------
https://drive.google.com/file/d/18pMRcxQoFbOvi1dYEZwy3l8hyanneo3k/view?usp=sharing

30.12.2013r, 07.15 cse, SW90/900 na widłowym statywie paralaktycznym, Lumix G3, UV/IR-cut, Registax V6 (35/183). Światło popielate: eksp.5s, 06.24 i 2s, 06.53 cse.

Temperatura +1*C, lekki południowy wiatr przeganiający nad wschodnim horyzontem pasma obłoków. Póki rogalik Księżyca, dwa dni i pięć godzin przed nowiem, nie wzniósł się wyżej, przecinały go na przemian warstwice obłoków i linie wysokiego napięcia, i nie było pewne czy w miarę upływającego czasu, zanim rozjaśni się na dobre, chmury odsłonią tę część nieba i będę mógł zrobić dobre zdjęcia. Szczęśliwie po godzinie 7-ej starzejący się Księżyc wzniósł się ponad ostatnie pasmo chmur, a błękitniejące niebo otoczyło zewsząd cieniutki sierp w jego ostatnim tegorocznym wschodzie.

Pythagoras - graficzny owal z górką centralną to miły akcent północnej części rogalika. Ta część ku mojemu zaskoczeniu pokazana bardzo wyraźnie aż po samą krawędź, jakby ktoś cienką kreską rysował detale - płytkie, ostre krawędzie struktur brzegowych.

Bogato wykształcone struktury równikowe: Cavalerius, Hevelius, Grimaldi i bliżej krawędzi Riccioli, niżej niepozorny krater Rocca wyznaczający północno wschodnie rubieże Mare Orientale. Libracja sprzyja oglądaniu wschodnich obszarów tego morza: Montes Cordillera i Montes Rook stanowią część jego formacji pierścieniowych.

Aż do południowego rożka powierzchnia jest pofałdowana i mocno poorana kraterami. Wyraźnie ta część krawędzi jest jaśniejsza. Olbrzymi Bailly zaznacza swoją obecność w postaci rozległej depresji na południu, a dalej już tylko malejący do pojedynczych punktów trójkątny obszar okołobiegunowy.

Nie mogło być przyjemniejszego pożegnania Księżyca w tym kończącym się roku. Sierp Starego Księżyca (2 dni i 5 godzin przed nowiem) to cenne trofeum.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

SW90/900 na widłowym montażu paralaktycznym, Lumix G3, UV/IR-cut, Registax V6.

To powinien być dobry prognostyk - w trzecim dniu nowego roku zaczynam fotografować.

Księżyc 2 dni i 4 godziny po nowiu na bezchmurnym niebie, z początku błękitnym, przechodzącym w granat wraz z zapadającym zmierzchem. Libracja korzystna dla południowo-wschodniej krawędzi Srebrnego Globu - krater Humboldt z rozległym wzniesieniem centralnym daleko odsunięty od brzegu. Morze Przesileń (Kryzysów) ledwie wyłania się z cienia a Endymion majaczy na północy.

Oba rogi księżycowego rogalika wyglądają wyjątkowo ciekawie: północny - krótki, południowy wydłużony i niezwykle wyraźny, jakby "zakotwiczony" po drugiej stronie globu - to skutek położenia Księżyca na północ od ekliptyki, przez co możemy podglądać naszego satelitę od południowego bieguna.

Światło popielate około 16.45 - ekspozycja 4s i 2s.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

Wczorajszy widok spowodował że też nie mogłem się powstrzymać przed zrobieniem fotki. Aż miło było wystawić tubę na balkon.

_________________
Pozdrawiam
Rafał Malczyk
moje filmy - Vimeo, moje fotki - Flickr
------------------------------------------------------------
III Wielka wyprawa obserwacyjna Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii. Weź w niej udział poprzez internet.

"Urodzinowy" Księżyc 11.01.2014r, 16,45 cse.
ED80/600, TK-1,8x, Lumix G3, UV/IR-cut, EQ3-2, Registax 6.

Sprzęt minimalnie wychłodzony - teraz wiem, że gdybym nie rozpoczął wcześniej sesji zdjęciowej, nie mógłbym wykorzystać tego krótkiego okresu bezchmurnego nieba. Zdążyłem dosłownie w ostatnich sekundach przed falą zachmurzenia.
Powietrze turbulentne, przejrzyste, lekki wiatr potęgujący uczucie chłodu, temperatura +4*C.

Świetnie prezentował się przylądek Heraclides wraz z jasną, mimo przebywania tuż przy terminatorze, południową częścią gór Jura stanowiących świetlisty łuk ponad Zatoką Tęcz. W partiach równikowych widoczne góry Riphaeus, jakby kreślone cienkim piórem zygzakowate linie na stosunkowo gładkiej powierzchni Oceanu Burz.

Krater Capuanus na obszarze Bagna Zgnilizny (teren przyległy od południowego wschodu do niewidocznego Morza Wilgoci), niczym głowa Indianina zdobna w trzy orle pióra, stanowił najwspanialszy akcent zjawiskowego oświetlenia tworów powierzchni Srebrnego Globu.

Południowy terminator zdawał się być postrzępiony ponad miarę. Na południe od Claviusa powstały jedna przy drugiej, ciemne wyrwy, a pomiędzy nimi jasne promienie niczym ptasie szpony zanurzały się w mrok.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

Księżyc 2 dni i 12 godzin przed pełnią - 13.01.2014r., 17,35 cse.
ED80/600, TK-1,8x, Lumix G3, UV/IR-cut, EQ3-2, balkon IVp, Registax 6.
Warunki dość dobre: lekki wiatr, powietrze przejrzyste, obraz trochę drżący, temperatura -1*C.

Aristarch i Herodot oraz piękna dolina Vallis Schróteri jako artefakt z dawnej epoki wulkanicznej. Ponad nimi, cienka linia specyficznego łańcucha gór Agricola.
Na północy: "ślad buta giganta", czyli dwa kratery: South i Herschel, a nad nimi: Babbage, Pythagoras i Anaximander w ciekawym oświetleniu - dzisiaj wszystkie wydają się być jednolitą formacją kraterów.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

ED80F1080, Lumix G3, UV/IR-cut, EQ3-2, Registax 6. Obserwacje balkonowe. Jeszcze jasne niebo, bezwietrznie, bardzo dobra widoczność z obrazem prawie spokojnym, +7*C.
Księżyc 4 godziny przed pierwsza kwadrą, na ciągle jeszcze niebieskim niebie. Na północy, przy terminatorze, dwa wyraźne kratery: Aristoteles i Eudoxus - oba jakby postrzępione. W połowie odległości od tej pary do Herculesa i Atlasa, mały krater Burg, wokół którego dostrzec można sieć bruzd powiązanych z powstaniem Morza Deszczów. Wysokie szczyty Gór Kaukaz rzucają długie cienie na powierzchnię Morza Zimna.
Na zachodnim krańcu Morza Spokoju wyraźnie rysuje się rów - Rima Ariadaeus. Poniżej równika uwagę znów przyciąga Morze Nektaru i jego charakterystyczna okolica.
Przy terminatorze na południu widać ciekawy układ cieni wewnątrz dwóch kraterów: Maurolycus i Barocius.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

Świetna fota Jurku. Mnie się rzuciły w oczy dwa kratery koło wspomnianych przez Ciebie na południu, subtelnie wyłaniające się z cienia Cuvier i Jacobi.

_________________
SW DOB 10" / MAK 90+kity
SWWA 6mm+Scopos30mm+SWWA9mm+Hipek17mm+UHC-S 2"
Lornetki Tento 7x35 DeltaOptical Entry 10x50
Variatio delectat;)

Księżyc w wykonaniu Pana Jurka jak zwykle piękny ale nie zapominajmy o weekendowych zakryciach gwiazd przez Księżyc!

Szczegóły:
http://astrojawil.astro-zone.pl/zjawisk ... ajawil.php

_________________
ZAPRASZAM
http://piotrskorupski92.wordpress.com/
Piszę poprawnie po polsku.
PTMA-Warszawa
Sprzęt: SW 150/750, EQ 3-2,Napęd w 1 osi RA,Lunetka biegunowa Celestron CG-4,Canon 600 D, Canon PowerShot A480,SW 705 AZ2 i okulary kitowe.
------------------------------------------------------------------------------------------
http://sosptma.astrowww.pl/
Sekcja Obserwacji Słońca PTMA

Arturze, Piotrze - dziękuję.

Pierwsze poważniejsze zastosowanie kamerki PGR FireFly MV USB FMVU-03MTM (752 x 480px) mono, podpiętej do ED80/600 z Barlowem 2x. Kamerka uzbrojona w filtr GSO czerwony ciemny i UV/IR-cut (profilaktycznie, choć nie wiem czy w tej konfiguracji jest niezbędny?). Aviki po 3000 klatek - 500 składanych w Registaxie 6. Na pojedynczych zdjęciach czasy naświetlania zostały wydłużone, aby lepiej pokazać szczegóły przy linii terminatora - przy tak szerokim kadrze pojawia się już problem z rozpiętością tonalną.

1. Cienie wysokich szczytów górskich Kaukazu.

2. Rima Ariadaeus i szereg szerokich bruzd-dolin na obszarze Zatoki Honoru (zachodnie brzegi Morza Spokoju). Nawet kopuły k/Arago też widać, chociaż słabo.

3. Pięknie ocieniony zespół kraterów: Maurolycus - Barocius, poniżej Clairaut i jeszcze niżej kratery, o których wspominał Artur: Cuvier i Jacobi, między którymi wydaje się istnieć kolejny krater, ale to tylko złudzenie, bo widzimy oświetlone krawędzie kraterów leżących po drugiej stronie terminatora.

4. Mozaika trzech zdjęć przedstawiających cały południowy fragment terminatora i części wschodniej półkuli. Morze Nektaru wraz z południowymi dolinami. Od północnego krańca Rupes Altai (na zachód od krateru Catharina) w kierunku północno zachodnim ciągnie się dość dobrze widoczny łańcuch kraterów: Catena Abulfeda - jego dalsza część kryjąca się w cieniu ciągnie się aż do Dużego krateru Ptoleameus.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

Panie Jerzy te zdjęcia po prostu powalają, świetne! nie sądziłem że można coś takiego uzyskać w amatorskich warunkach, niesamowite

_________________
Wielka wyprawa Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii na całkowite zaćmienie Słońca. USA 2017.

Zaległe podziękowanie dla Krzysztofa.

9.03.2014r - niedzielny wieczór - wyjazdowa sesja zdjęciowa (od 18.23 do 18.38 cse) realizowana w dobrych warunkach (lekki wiatr, czyste niebo, temperatura obniżała się od 10*C).
MAK150/1800 z podłączoną w ognisku głównym kamerką PGR Firefly 03 Mono z filtrem pomarańczowym Baadera, prowadzony na paralaktycznym amatorskim montażu widłowym. Klip po 3000 klatek, 500 klatek stakowanych w Registaxie 6, cztery mozaiki po 3 klatki.

Wreszcie przekonałem się do "technologii AVI"! Chociaż sprzętowo jest trochę uciążliwa, pozwala zbliżyć sie do granicy rozdzielczości posiadanego instrumentarium. Pewnie jeszcze trochę czasu upłynie zanim skompletuję właściwe algorytmy obróbki, ale już mogę mówić, że przekroczyłem swój próg technologiczny (oczywiście w podejściu całkowicie subiektywnym). Każda z czterech mozaik ma jakieś znaczenie w ocenie zarejestrowanego widoku księżycowego terminatora w fazie 1 dnia i 5 godzin po pierwszej kwadrze. Jednak szczególnie wartościowe w mojej ocenie są dwie środkowe, na których między innymi widać wiele struktur określanych nazwą: rowy (rima) - okolice Mare Vaporum i Sinus Medii są nimi wręcz usiane. Jak się dobrze przyjrzeć, szczególnie temu fragmentowi, który przedstawia trzecia mozaika, dostrzeżemy nadzwyczajne nagromadzenie innych struktur - nazywanych łańcuchami (cateny) kraterów. Eufemistycznie nazywana przeze mnie "liniowa struktura impaktowa", czyli Catena Abulfeda, ciągnąca się od północnych krańców Ptolemeusza w kierunku Rupes Altai i Morza Nektaru jest ciągle dla mnie tyleż tajemnicza, co kontrowersyjna. Wynika to z faktu, że cateny są uznawane za efekt uboczny (wtórny) powstawania jakiegoś dużego krateru lub morza. Wystarczy popatrzyć na przykład na ciągnące się południkowo, z północy na południe, niemal równoległe do siebie struktury, przypominające wgniecenia w powierzchni, a będące ciągiem starych łańcuchów kraterów związanych z powstaniem Morza Deszczów. Catena Abulfeda nie ma swojego progenitora na widocznej stronie Księżyca. Może zatem nie jest łańcuchem kraterów wtórnych? Może jest to struktura niezależna od innych upadków, a więc pierwotna? Ta hipoteza ciągle jest dla mnie nierozstrzygalna, choć zmagam się z nią już od kilku lat. Niezależnie od tego, możliwość takiego obrazowania Catena Abulfeda uznaję za swój sukces i również na niego długo czekałem.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

Pierwsze próby z Księżycem , trudny z niego model , a to za jasny , a to za ciemny . Z balkonu obraz skacze jak szalony , momentami obraz ostry - tylko migawka nie chce w tym momencie kłapać
A tak na poważnie fotografia balkonowa jest bardzo narowista.

Equinox 100/900 + EOS 50D (ISO 640 i czasy od 1/320-1/640 wiele klatek i tylko jedna udana , mała korekta koloru)

_________________
Equinox 100/900 , TS90/500

Mozaika 8 klatek z refraktora SW 90/900mm i kamery PG Chameleon (07.06.14r.).

_________________
TOWARZYSTWO OBSERWATORÓW SŁOŃCA IM.WACŁAWA SZYMAŃSKIEGO
http://tos-sun.blogspot.com

"Piękny jest zawód człowieka, wdzięczne jest zamiłowanie amatora astronomii, który tylko wtedy rączo zabiera się do swego miłego zajęcia, gdy Słońce świeci."
Antoni Barbacki

Wczorajszy wieczór obfitował w doznania obserwacyjne bo w końcu mogłem przy braku rozedrganej atmosfery wyciągnąć z Equinoxa przysłowiowe siódme poty , Saturn w powiększeniu 360 razy prezentował się wyśmienicie prezentując okazałą przerwę Cassiniego wraz z niewielkim detalem atmosferycznym zaś nad Księżycem spędziłem ponad godzinę delektując się pustynnym detalem powierzchni . Popełniłem też wariacje na Księżyce dwa , porównanie detalu przy dwóch nastawach ISO 400 z czasem 1/320 , Księżyc po lewej , a po prawej ekspozycja : ISO 200 , 1/125 sek. Sam mam wątpliwości czy zmiana ISO wpłynęła na rozpiętość tonalną czy wpływ ma dłuższy czas ekspozycji w prawym Księżycu , muszę zebrać więcej materiału do porównań a tymczasem Księżyc został dzisiaj najechany powłoką chmur, więc nauki fotograficzne przekładam na czas przyszły.

_________________
Equinox 100/900 , TS90/500

jak dla mnie nie ma różnicy ale mojej opini proszę nie brać na poważnie bo się kompletnie nie znam na astrofoto

_________________
Wielka wyprawa Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii na całkowite zaćmienie Słońca. USA 2017.

Zaczęło się dzisiaj u Olka na balkonie, a skończyło u mnie w oknie Ot taka "terenowa" sesyjka księżycowa.
Efekty mojej dzisiejszej walki z ostrością. Fotka po delikatnej obróbce. Coś mi przyciemniło północno-zachodnią część tarczy... pewnie aparat nie był idealnie w osi okularu... ;_; No nic... uczymy się na błędach i idziemy dalej

_________________
refraktor SW 150/750, Orion EON 72/430, MAK 90/1250, FirstScope 76/300
AZ4, Vixen Porta, AllView, FASTRON-5s
Canon EOS 600D, Canon EOS 300D, Canon 50 mm f/1.8 II, Canon 17-85 mm f/4-5.6
ToupTek Camera GPCMOS1200KMB

Zapraszam serdecznie na mojego bloga: https://modeler4884.blogspot.com/