Adam, bardzo sympatyczne pamiątki wykonałeś...ja również oglądałem to malownicze zjawisko, na niebiesko-granatowym tle parka prezentowała się świetnie.
Widok tak mnie ujął, że na szybko zmontowałem aparat i coś pstryknąłem "z ręki".
Przy okazji przeczesałem lornetką gwiazdozbiory zachodniej części nieba.


Na zdjęciu wygląda to na zlot miłośników chmur
Dobrze, że w rzeczywistości nie było aż tak źle!

_________________
synta 12" + lidleta

Witam. To znowu ja . Dużo nocek wpadło w kwietniu i mam 2 do opisania. Pierwsza z kuzynem i wczorajsza z Amadeuszem.

Pierwsza nocka na nowej miesjcówie. Opis można poczytać w wątku wiśnickim. Niebo jak kryształ, ale seeing bardzo niestabilny, raz Jowisz to tylko żółtawa kula, a raz widać 3 pasy + WCP. Jako, że dostałem pozytywne komentarze jeśli chodzi o poprzednią relację, to ta będzie podobna. Jak jeszcze był Księżyc na niebie łowiłem eMki, musiałem odświeżyć sobie ich obraz, a większość była obserwowana przez moją 150/750, ale moim głównym celem była gromada Virgo-Coma. Wydrukowałem dokładne mapy, ale niestety nie wziąłem krzesełka do spokojnej roboty. Wszystko byłoby fajnie, gdyby nie to, że zdążyłem złapać tylko 4 galaktyki, a to z powodu zaparowanej optyki. Wstawię zdjęcia tylko mniej znanych Messierów.

Perseusz

M76 (10.1 mag)- jasna i podobna do M27. Widoczne ciemne wcięcia w mgławicę. Widok jeszcze lepszy z UB.


Kasjopeja

M103 (7.4 mag)- jasna, trochę gęsta i duża. Fajny obraz, to jedna z moich ulubionych gromad

M52 (6.9 mag)- słaba, ale nawet ładna. Tworzą ją słabe gwiazdy


Woźnica

M36 (6.0 mag)- jasna, ale luźna. Mało atrakcyjna.

M37 (5.6 mag)- jasna i o wiele ładniejsza od poprzedniczki

M38 (6.4 mag)- również jasna. Nawet ładna


Bliźnięta

M35 (5.1 mag)- jasna, dla mnie mało atrakcyjna, ale za to tworzy ładną parkę z NGC 2158


W. Niedźwiedzica

M81 (7.3 mag)- bardzo jasna i duża. Spiralki niewidoczne.

M82 (8.9 mag)- jasna i ciekawa. Ciemne wżery i cętkowanie widoczne bez problemu.

NGC 3077 (10.3 mag)- jasna i podobna do M81. Na styk mieści się ten tryplet (M81, M82, NGC 3077) w ES 14.

M97 (9.9 mag)- jasna i fajna planetarka. Oboje oczu widoczne, UB jeszcze bardziej kontrastuje obraz.

M108 (10.2 mag)- jasna, widoczne cętkowanie.

M109 (9.9 mag)- średnio jasna. Widoczne podłużne jądro na tle słabego halo.


Psy gończe

M51 (8.5 mag)- jasna i duża. Widoczne ramiona na wprost i na granicy percepcji pomost.


Warkocz Bereniki

NGC 4494 (9.7 mag)- jasna, ale mała.

NGC 4565 (9.5 mag)- jasna i bardzo piękna. Ciemne pasmo rozdziela ją na pół.

NGC 4555 (12.5 mag)- średnio jasna (zasługa teleskopu i ciemnego nieba) i malutka.


I w tym momencie szlag trafił optykę i pojechałem do domu, bardzo zadowolony z obserwacji.

Spotkanie z Amadeuszem:

Amadeusz dał znać, że jedzie pod kapliczkę, aby chociaż trochę poobserwować. Pojechaliśmy do Dąbrówki, z której Amadeusz nie chciał wyjeżdżać. Bardzo mu się spodobała miejscówka i atmosfera tam panująca. Pomęczyliśmy GSO przez półtorej godziny, bo w końcu jutro do pracy/szkoły. Amadeusz może dodać kilka obiektów do swojej listy zaobserwowanych przez jego 10". Testowaliśmy też ESa 14mm 100*. Szok, to jest ogromne (pole też ). Na pierwszy ogień poszedł Moon, ale telep niewychłodzony i warstwa cirrusów, która go przykrywała, zdegradowała obraz. Przerzuciliśmy się na kometę. Kometa, jak kometa nie ma co opisywać . Amadeusz pierwszy raz widział podwójną gromadę w Perseuszu, która w ESie wyglądała więcej niż pięknie. Podczas gdy szukałem czegoś SkyGuidem, usłyszałem jakiś huk. Okazało się, że to była szczęka Amadeusza, która opadła gdy zobaczył chichoty . Wchodzimy do Lwa, czyli tryplety. Amadeusz szukał je lornetką, a ja namierzałem teleskopem. Oba dobrze widoczne i w lornetce i teleskopem. Przeskakujemy do Herkulesa gdzie na pierwszy ogień idzie M13. Jak zawsze piękna. Idziemy do NGC 6229, to malutka g. kulista, ale całkiem ładna. Wracamy do M13, ale troszke obok dokładnie do NGC 6207. Wbrew pozorom rzuca się w oczy (11.6 mag). W 100* M13 i galaktyka widoczne w jednym polu. Następnie celujemy w M3, ładnie rozbita, później do M57. Na koniec zobaczyliśmy piękną Albireo.

Ufff, wreszcie koniec. Gratuluje tym którzy wytrwali do końca.

PS: Ciekawe dlaczego tylko ja piszę swoje relacje z obserwacji?

Pozdrawiam

_________________
Columbus 325/1500 i graty do niego
Messier: 72/110


tel. 889366423

Kiedyś trzeba odespać, napisać relacje a w tym wszystkim do roboty chodzić

_________________
GSO 10", FASTRON-5S LED, Platforma Paralaktyczna L.J., Synta 150/750, ATM 80/400, Celestron 15 x 70 , Canon 5D,Canon 5D mkIII, Canon D60, ES: 4,7 6,7 14 24, Lumicon: OIII , UHC

Dziękuję Alfred za kolejne emocjonujące spotkanie i "sprzedanie" kolejnej wspaniałej miejscówki. Szczerze mówiąc podoba mi się zarówno "orle gniazdo", "kapliczka" jak i "zielony las". Każde z nich ma swoje wiśnickie uroki. Z niecierpliwością oczekuję też wizyty w Maciowakrzach w opolskim aby znów dołączyć do Kolegów z Teamu
Moje dotychczasowe relacje obserwacyjne dzięki uprzejmości Dawida można znaleźć na blogu AstroDB
Od czasu do czasu wrzucam na forum linka do nowych opisów - swoich i Kolegów z naszego z Teamu Południe.

Cóż mógłbym dodać do kolejnej obszernej relacji Alfreda z wtorkowego mikro-zlotu. Pod koniec spotkania przeprowadziliśmy test rozdzielczości oka, który przeszliśmy obaj pozytywnie.
Mam na myśli podwójny-układ-podwójny w Lutni nazywany "Double Double" - każdy z nas gołym okiem rozdzielił te dwa zlewające się układy Epsilon1 Lyr i Epsilon2 Lyr.
Dodam jeszcze, że chwilę wcześniej długo i bezowocnie poszukiwaliśmy mgławicy Kocie Oko w Smoku
NGC6543

Prawdopodobnie przyczyną porażki było zachmurzenie, które pod koniec spotkania zasłaniało raz po raz mgiełką północne niebo. Chmury przesuwały się tak szybko, że ciężko było się połapać...
Na pobliską gromadzie M13 galaktykę w Herkulesie
NGC 6207

zapolowaliśmy dzięki... Poradnikowi Marka. Bardzo mi się podobała sugestia Marka jak planować obserwacje w poszczególnych gwiazdozbiorach. I od razu dodałem sobie do swojej listy keys'y przedstawione w ten sposób w poradniku. Galaktyczki poszukiwałem noc wcześniej niestety za daleko od M13 (w telepie muśnięcie tylko na prawo). Nie spodziewałem się, że jest tak blisko, że w moim ES-ie 14mm 100st. zmieści się w jednym polu z M13
Żałuję, że nie miałem okazji zaprezentować Alfredowi potęgi bino na Moonie. To też mieliśmy w planie. Powiększenie zbliżone do ES 6,7 ale mimo niesamowitej ostrości i klarowności ES-a księżycowe krajobrazy przez bino są 10x bardziej szczegółowe w detalach i ciut bardziej trójwymiarowe!!! To inny wymiar Moona. Doszedłem do takiego wniosku wieczór wcześniej. Paradoksalnie całkowite zachmurzenie południa pozwoliło nam lepiej oblookać DS-y.
Najbardziej jestem zadowolony, że mieliśmy ze sobą Astrołek. Ten wynalazek Dawida pokazał Alfredowi, że 2kg lornetką SkyGuide można stabilnie obserwować niebo z ręki, nie mówiąc o stabilnej i komfortowej obserwacji telepem (bez względu na wysokość i wychylenie). Polecam wszystkim obserwacje na siedząco zamiast na stojąco. Wziąłem też sobie do serca porady Marka nt. stabilnego oddechu i "zerkania" a nawet przymykania oczu na słabych DS-ach.
Do mojej listy obserwacyjnej faktycznie dodałem we wtorek kilka obiektów: piękną
M3

w Psach Gończych, która zrobiła na mnie tak samo duże wrażenie jak kiedyś M13;
wspomniana wcześniej mgławica "Kocie Oko" w Smoku
oraz oba Tryplety w Lwie.
Chichoty miałem już wcześniej na liście tyle, że jeszcze nie oblookane/odhaczone. Potwierdzam WOW, jakie na nie zrobiłem

Samotne obserwacje kwietniowe prowadziłem jeszcze w sobotę 13-tego i poniedziałek 15-tego. Niestety w sobotę w Wielkopolsce nie było zorzy. Utrzymywaliśmy na bieżąco kontakt z Maciowakrzami i Wiśniczami Zorza jednak nie dopisała, po północy nad miejscowością Kawcze (gdzie ostatecznie znalazłem brak LP od północy) zaszła szczelnie kurtyna chmur i to był koniec nadziei na zorzę... 300km od domu nie miałem też przy sobie telepa.
W poniedziałek testowałem złączki do nasadki (licząc na zogniskowanie bez barlowa) i zapodałem nowego ES-a 100st. Wróciłem bardzo zadowolony, że zakup udany a Saturn na zakończenie obserwacji tak samo szczegółowy w GSO jak podczas niedawnego lookania Columbusem 7 kwietnia. Odhaczyłem też PanSTARRSA pod Kasjopeją nowym ES-em oraz kolejne ciekawe DS-y z mojej zaplanowanej listy, niebo było wspaniałe i mimo wszystkich nowych lokalizacji doceniam szczególny dla mnie charakter "kapliczkowej" miejscówki

Liczę, że to nie koniec wspaniałej pogody i w Zwardoniu jeszcze nie raz zachwycę się kolejnymi DS-ami a także prawdziwie ciemnym niebem w gronie osób, z którymi rozumiemy się bez słów...

_________________
Pozdrawiam, Amadeusz

Columbus 13"; TSAPO906; PST; HEQ5mod; SAM; ASI533; ASI290; EOS6D

Alfredzie, Amadeuszu, wspaniałe relacje. Po to jest ten wątek. Fajnie będzie tutaj zerknąć za parę lat i powspominać...

Czekamy na dalsze relacje, wzbogacone fotkami miejscówek, jak również i Was przy sprzęcie Zapraszam do robienia autoportretów z teleskopami w tle .

_________________
Adam Skrzypek

GSO 10", SW ED80, SW 90/900, AZ4, Nikon Action VII 10x50
Star Adventurer, Canon 1100D mod

Świetne uzupełnienie relacji. Jeszcze skromnie dodam, że widziałem bardzo jasny bolid (~-10 mag). Akurat patrzyłem w drugą stronę i zauważyłem jakieś błyski, odwracam się i widze wylatujący nad koronami drzew jasny meteor. Niestey Amadeusz wtedy szukał czegoś w teleskopie i niczego nie zauważył. Dodać jeszcze muszę, że porównywaliśmy obrazy z ESów 14mm 100 i 82*. Ja dopatrzyłem się gwiazdki w ESie 82, której 100* nie pokazał. Każdy chwali swoje, ale musze przyznać, że 100* to potęga.

_________________
Columbus 325/1500 i graty do niego
Messier: 72/110


tel. 889366423

Księżyc w wieku 10 dni i 10 godzin, na bezchmurnym dziennym i wieczornym niebie. Doskonała nagroda po paromiesięcznej przerwie.
Widoczny na północnym-wschodzie Endymion i Morze Humboldta przy krawędzi, to znak sprzyjającej libracji dla tego obszaru i rzeczywiście, sześciostopniowe wychylenie północnej krawędzi pomaga w obserwacji obu struktur. Składana libracja w kierunku Mare Nectaris, ukrywa trochę struktur przy południowo wschodniej krawędzi.
Pólnocny koniec terminatora zaznaczony przez krater Philolaus. Obok, po prawej, Epigenes i Bond - widać jak są daleko od krawędzi. Podążając na południe: piękny relief krateru Herschel (dawno nie widziałem tak pięknie zarysowanej jego struktury), dalej Zatoka Tęcz i w całości widoczne Morze Deszczów, w okolicy środka terminatora - Kepler, jeszcze niżej - Morze Wilgoci z dwoma kraterami: Gassendi (na północy) i Vitello (na południu), jeszcze dalej na południe - rozciągły Schiller.
Doskonałym punktem orientacyjnym na południowej półkuli jest Tycho z już widocznymi promieniami, poniżej niego charakterystyczny krater Clavius, a najbliżej południowego skraju - Longomontanus, przez librację "przysunięty" do samej krawędzi.
Na wysokości Morza Deszczów, na lini terminatora, ujął mnie piękny profil klauna, jakby wysuwając się z cienia chciał przyjrzeć się księżycowemu widnokręgowi.
Zestawienie trzech obrazów Księżyca pozwala ocenić wkład dziennego światła rozproszonego na jasność powierzchniową satelity i czasy naświetlania (ognisko główne ED80/600). Poza tym lubię takie zmienne oblicze Srebrnego Globu.

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

Do Waszych niezwykłych relacji dokładam moją, nieco z opóźnieniem bo dotyczy obserwacji z poprzedniego weekendu
http://www.astrohunters.pl/index.php/dz ... nad-polska

_________________
"...miłość niezmierzona mieszka pod namiotem z gwiazd." - F. Schiller

Synta 10", Lunt LS35T B400 H-alpha, Celestron SkyMaster 15x70, Vixen NLV 6mm, ES 14 mm, Sky Watcher UWA 20mm, Baader Scopos 30 mm, Lumicon H-Beta 1.25", Lumicon OIII 1,25, Baader UHC-S 1.25",

Świetna relacja Michał, pięknie napisana! Stajesz się niedościgniony

_________________
Pozdrawiam, Amadeusz

Columbus 13"; TSAPO906; PST; HEQ5mod; SAM; ASI533; ASI290; EOS6D

Dzięki za miłe słowa Amadeo! Muszę się kiedyś wybrać do Was na jedną nockę, bo bardzo jestem ciekaw nieba nad Wiśniczami.

_________________
"...miłość niezmierzona mieszka pod namiotem z gwiazd." - F. Schiller

Synta 10", Lunt LS35T B400 H-alpha, Celestron SkyMaster 15x70, Vixen NLV 6mm, ES 14 mm, Sky Watcher UWA 20mm, Baader Scopos 30 mm, Lumicon H-Beta 1.25", Lumicon OIII 1,25, Baader UHC-S 1.25",

Dodam od siebie że planujemy 30 kwietnia wspólne obserwacje w miejscowości Maciowakrze. Wiadomo, wszystko zależne od pogody, ale już dziś wszystkich zapraszamy

_________________
GSO 10", FASTRON-5S LED, Platforma Paralaktyczna L.J., Synta 150/750, ATM 80/400, Celestron 15 x 70 , Canon 5D,Canon 5D mkIII, Canon D60, ES: 4,7 6,7 14 24, Lumicon: OIII , UHC

Bardzo przyjemna relacja Michale. Aż czuć, że jestem między Wami. Co do kwietnia 30, to chętnie wybrałbym się, ale nie bardzo mam z kim. Jeśli Amadeusz będzie wybierać się (a jak się nie mylę jedzie do Zwardonia), to raczej zabiorę się z nim . Ja jeszcze dodam, że dzisiaj organizujemy obserwacje raczej tylko lunarne (jeśli Deo dojedzie ).

Niebo pod Wiśniczami nie jest idealne (mam lepsze w lesie koło Dąbrówki), ale tam jest taki specyficzny klimat. Zresztą zobaczysz jak przyjedziesz

_________________
Columbus 325/1500 i graty do niego
Messier: 72/110


tel. 889366423

Alfredo, oczywiście, że Cię zabiorę do Maciowakrzy jeśli zechcesz Wiesz, fajnie by było jakby Cię ktoś podrzucił do Twojego wyjazdu z autostrady, nie musiałbym krążyć.
Wszystko do dogadania, damy radę

_________________
Pozdrawiam, Amadeusz

Columbus 13"; TSAPO906; PST; HEQ5mod; SAM; ASI533; ASI290; EOS6D

A będziesz dzisiaj? Jeśli tak, to zgadamy się

_________________
Columbus 325/1500 i graty do niego
Messier: 72/110


tel. 889366423

Korzystając w ostatnie dni z bezchmurnej pogody, tęskniąc za poważniejszymi obserwacjami, raz po raz spoglądam wieczorami z Anią w Księżyc. Tak było i przedwczoraj, wystawiłem na balkon ED-ka i razem obserwowaliśmy srebrny glob. Przypatrując się jego powierzchni wpadł Ani w oko miły lunaryzm - nazwaliśmy go "serduszko", zawieszone na łańcuszku . Nie wiem czy już ktoś wcześniej "ochrzcił" tą formację, ja żałowałem jedynie że nie mam czym zrobić zdjęcia, gdyż "serduszko" nad wyraz ładnie się prezentowało na linii terminatora. Żywiłem jedynie nadzieję, że znajdzie się ktoś, kto uwieczni przedwczorajsze oblicze Księżyca. I nie myliłem się, Jerzy jak zwykle nie zawiódł .

Dzięki Jego zdjęciu mogę pokazać o co nam chodziło. A swoją drogą zdjęcie technicznie perfekcyjne, wysoko podniesiona poprzeczka i trudno będzie czymś zaskoczyć czy nawet dorównać w materii księżycowych fotek.

A tu "serduszko" w całej okazałości:
http://the-moon.wikispaces.com/J.+Herschel

_________________
Adam Skrzypek

GSO 10", SW ED80, SW 90/900, AZ4, Nikon Action VII 10x50
Star Adventurer, Canon 1100D mod

Dzięki Adam.



Rzeczywiście, może być sporo miejsc, którym nadawano specjalne nazwy. Sam, przyznaję, w swojej obserwacji podkreślałem przepiękny relief tego miejsca, jednak, co też nie dziwi, zafiksowany byłem na własnym lunaryźmie "śladzie buta giganta", którego częścią jest krater Herschel (niewidoczny jest South - pięta buta). Tym bardziej mi miło, że taki wyobrażeniowy akcent wypłynął od Ciebie i (co już jest zawoalowanym moim egocentryzmem) dostrzegam w tym element wpływu mojej fenomenologii, czyli lunaryzmów. Domyślam się, że samodzielnie wyabstrachowany lunaryzm "serca" dostarczył Ci przyjemnego uczucia - odkrywania "własnego" Księżyca. Sam to doświadczałem.
Nie uwidoczniłem tego w moim wątku (tylko wzmiankowałem), dlatego korzystam z tej okazji, aby pokazać miejsce, nazwane przeze mnie "profilem klauna", opatrego w zarysach na formacji Prinz, niedaleko Aristarchusa i Vallis Schróteri. Skupiłem się na nim, bo jest dla mnie nowym lunaryzmem i empatycznie z Adamem doświadczałem własnego hedonistycznego zachwytu.
Adamie, liczę na kontynuację...

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56

Witam.

Jak już wspominałem miał się odbyć mini-zlocik lunarny, który odbył się pod kapliczką w Wiśniczach. Cicho, spokojnie, ciepło i przyjemnie (no taka jest już ta miejscówka ). Nawet nie wiedziałem, że można tyle razy mieć opad szczeny na obserwacjach Księżyca i Saturna. W zasadzie to ciągle ją wlokłem za sobą . Udział wzięli: Amadeusz, kolega ze szkoły- Piotrek(pierwszy kontakt z teleskopem) i ja. Ja z Piotrkiem pojawiłem się o 21 na miejscu, kolimacja i czekamy aż się wychłodzi umilając sobie czas rozmową. Amadeusz zjawia się o 21:40. Nasz nocny latarnik, płynie po niebie i świeci tak, że latarki nie potrzeba. Głowię się tylko, po co ja wziąłem atlas... . Ja zniecierpliwiony czekam, aż Deo rozpakuje się i wsadzi nasadkę, a tymczasem pierwsze spojrzenie na Muńka - ałć. Biało przed oczyma, lece po filtr. Teraz jakoś można przyjrzeć się jego tarczy. W ESie 82* (107x) mieści się cały, i jeszcze jest trochę zapasu. Z ciekawości lecę wysępić od Amadeusza ESa 100*. Kurcze, troche jasno (nie mam filtra 2", a później się okazało, że Amadeusz ma polarka 2"), ale pole większe i trójwymiarowość, w moim odczuciu widać, że to była kulka, a nie tarcza. Oddaję ESa i biorę mojego i testuje filtry planetarne- wygrał żółty. Piotrek podziwia Moona, a ja widze, że Deo już gotowy. Idę do niego, odstępuje mi miejsca na swoim świetnym Astrołku, jeszcze mam przed oczyma obraz z ESa. Przykładam oczy i przede mną ukazuje się inny świat. Tego nie potrafię opisać (może mam zbyt skromny zasób słów), kratery, pasma górskie, szczeliny idealnie widoczne z pełną ilością szczegółów + trójwymiarowość. Nikt nie potrafi się napatrzeć. Amadeusz wrzuca do nasadki dwa plossle SW 25mm(wcześniej Erfle WO), które jak powiedział zostały przez niego zapomniane. Sygnalizuje, że jest lepiej, ale musze to zobaczyć, więc zasiadam przed GSO i faktycznie, kontrast i kolorystyka na znacznie wyższym poziomie i obraz znacznie jaśniejszy = kolejny opad szczęki. Rzucam myśl, aby skierować na M13. Lece do Columbusa i celuję pod pachę Herkulesa. Widzę, ją w okularze i... wracamy do Łysolka. Ledwie poznałem, że to M13, obraz ciemny, ale to z powodu rozwalonej akomodacji i Księżyca na niebie. Idziemy do Saturna, gdzie przy 14mm igła, a w nasadce okazuje nam się inny Saturn. Kurcze, seeing nie bardzo nam pozwala coś dojrzeć na tarczy. Momentami wyskakuje Cassini i pasy atmosferyczne. Widać trójwymiarowość na pierścieniach i księżycach. Wracamy do Moona (a jakże). Szczękę już tam zostawiłem więc nie miało co opadać. Z każdym spojrzeniem widać coś innego. Idę do zapomnianego już Columbusa i tak coś czuję, że seeing momentalnie się poprawił. Lece pożyczyć ESa 6,7 i 4,7. Wkładam 6 (220x) i jest good. Wszystko lepiej widoczne, bez falowania. Zakładam 4,7 (320x) i obraz trochę faluje i ciut spadł kontrast. Idę znowu do nasadki napatrzeć się. Skoro seeing się polepszył, znowu lecimy na Saturna. U mnie nadal w wyciągu 4,7mm, a moim oczom ukazało się coś pięknego. Oliwkowy gazowy gigant z morelowymi pierścieniami. Cassini bez problemu widoczny na całej długości widocznych pierścieni. Doliczyłem się 5 księżyców. Boję się podchodzić do bino, bo Amadeusz dziwne jęki przy niej wydawał jak spojrzał na Saturna. . Ryzykuję i zaczynam podobnie jęczeć. Obraz z ESów może się przy tym schować. Widoczne kilka/kilkadziesiąt (!) pasów na atmosferze, Cassini, księżyce i wszystko w trójwymiarze. Na pewno długo tego nie zapomnę. Myślałem, że to będą skromne obserwacje, ale bino to magia. Amadeusz jeszcze robił testy z barlowem, ale to już on uzupełni relację, bo nie chce namieszać

I jeszcze pamiątki robione niestety telefonem
Pozdrawiam

_________________
Columbus 325/1500 i graty do niego
Messier: 72/110


tel. 889366423

Świetnia relacja
Gratulacje udanego spotkania, mam nadzieję że za tydzień też będzie pogoda i będzie możliwość wspólne coś polookać

_________________
GSO 10", FASTRON-5S LED, Platforma Paralaktyczna L.J., Synta 150/750, ATM 80/400, Celestron 15 x 70 , Canon 5D,Canon 5D mkIII, Canon D60, ES: 4,7 6,7 14 24, Lumicon: OIII , UHC

Ponieważ przedmiotem obserwacji były zaledwie 2 obiekty i choć tyle było naszych emocji oraz pozytywnych niespodzianek nie mam zbyt wiele do dodania. Moje wrażenia z pierwszych doświadczeń z bino opisałem już w marcowym wątku obserwacyjnym. Nie wiem czy ktokolwiek uwierzył (może poza Dawidem i Michałem, którzy patrzali już przez ten wynalazek), że nie ma w moich opisach przesady
Dla mnie nadrzędnym celem na bezchmurny wieczór 22 kwietnia było uporczywe przetestowanie - po raz kolejny - czy jest szansa zmniejszyć powiększenie własne nasadki (razem z barlowem wynosiło ok. 3,2x). Łysy był tego wieczora idealnym pacjentem do testów!
Właściwie do planet duży power w połączeniu z GSO 10" i Columbusem 13" był w sam raz ale słusznie podejrzewałem, że pogarsza nieco jakość i przyciemnia obraz. Już poprzednio zorientowałem się, że przy tej krotności wymiana okularu z 20mm na 25mm niewiele pomaga. Nie licząc zaskakującej jasności i klarowności parki plossli w stosunku do oryginalnych amerykańskich erflaków.

Cel został osiągnięty i z udziałem złączki T2 wkręcanej do korpusu WO oraz baaderowskiego noska 2" "od lustrzanki" udało się zogniskować nasadkę z wykręconym barlowem GSO ED - do krotności 1,5x.
Skrócenie barlowa z 2x do 1,5 dało wizualnie więcej niż zmiana okularów na długie. Mimo iż nadal nie potrafię JESZCZE zogniskować nasadki bez zastosowania barlowa udało się uzyskać bardzo wysoką jasność i ekstremalną wręcz ostrość obrazów. Żałuję, że warunki nie pozwalały wycelować w M13 choć może liczę na zbyt wiele. Zgadam się z Alfredem, że na planetach nawet ES-y się umywają. Choć to nie zasługa samej nasadki czy wina świetnych ES-ów a raczej dwurdzeniowego proca składającego obuoczne obrazy w naszym mózgu. Saturn podobny rozmiarem jak w ES-ie 6,7 i co ważne tak samo jasny ale wiele więcej detali (zarówno w atmosferze jak i pierścieniach) oraz autentyczne głębokie 3D za to Muniek to już totalnie inna astronomia obserwacyjna, inny wymiar... Ja uważam, że komfort obserwacji Łysego można porównać tylko do wrażeń uzyskanych z dobrej klasy lornetki, która dawałaby abstrakcyjne 250-krotne powiększenie. Widzieliśmy góry przypominające Dolomity widziane gołym okiem przeze mnie z samolotu. I to z całą ich szczegółowością cieni/perspektywą/wysokością nad poziomem księżycowych mórz. Bardzo się starałem oddać wygląd moona w niniejszej relacji ale ja również nie potrafię znaleźć słów. Myślę, że kto nie zobaczy ten nie uwierzy. Każdemu miłośnikowi astronomii i lunarnych fascynacji życzę aby sprawdził nasze poniedziałkowe wrażenia empirycznie
Mam także nadzieję, że w Zwardoniu ktoś z Koleżanek i Kolegów podsunie pomysł na skrócenie toru optycznego nasadki. Mam kilka złączek/nosków i może uda się bino zbliżyć jeszcze bardziej do wyciągu (bez ruszania LG). Poniedziałkowy mini-zlot uznałem za sukces ponieważ barlow GSO 2" ED z wykręconą soczewką i krotnością 1,5x daje już świetne wyniki światłosilnymi dużymi newtonami. Mam nadzieję, że któryś z Kolegów udostępni choć na moment powermate'a i szkiełka TV. To już będzie totalny odlot
Moim kolejnym celem jest obserwacja Słońca za pomocą bino. Spodziewam się równie silnych wrażeń jak na Księżycu!

_________________
Pozdrawiam, Amadeusz

Columbus 13"; TSAPO906; PST; HEQ5mod; SAM; ASI533; ASI290; EOS6D

Księżyc w wieku 13 dni i 16 godzin (prawie dokładnie 1 dzień przed pełnią) - mogłoby się wydawać, że nie warty fotografowania i obserwowania. Zachodnia krawędź pięknie wyrzeźbiona a obraz spokojny i klarowny. Okazja, żeby poznać przykrawędziowe struktury, które tylko czasem dobrze widać. Tym razem dodatkowo sprzyjała pięciostopniowa libracja.
W paru miejscach, dokładnie na lini terminatora, widać było "zadziory" postrzępionej krawędzi - to zróżnicowany pod względem wysokości teren sprawia, że cień nieoczekiwanie zagarnia obszar depresyjny, mimo że dookoła wszystko jest jeszcze oświetlone.
Zachodnia krawędź, to przede wszystkim kmpleks kraterów: Grimaldi, Riccioli i Hevelius. Dzień wcześniej były w lepszym oświetleniu niż dzisiaj i przyznam, że ciągle umykają mojej obserwacji w tej dla nich korzystnej porze, a jest tu trochę ciekawych widoków.
Pełnia w EDku - w ognisku głównym, oraz z Barlowem 2,5x (mozaika 2 kadrów).

_________________
MAK 150, ED80, refraktor TS 152/900, EQ3-2
ASI 120 MM CMOS (mono), Lumix G3
Celestron Outland LX 10x42, Bresser 8x56