Podczas naszego niespełna 16-to godzinnego pobytu w Zwardoniu udało mi się popełnić fotkę tego duetu, który planowałem uwiecznić już dawno temu, jednak jakoś nigdy nie było okazji. Ułatwił to niejako fakt iż Zima w tym roku była niezbyt ostra co zachęciło nas do wyjazdu na spotaniczny mini zlot w okresie w , którym widoczność tej parki jest bardzo dobra. Na fotkę składa się 16-cie 15 minutowych klatek 9 ( 4h ) niestety na razie bez darków ponieważ z powodu przesyconego desicanta minimalna temperatura do jakiej mogłem schłodzić matrycę wynosiła -10 stopni a nie mam bibliotek darków do takiej, ale jak najszybciej postaram się dorobić.
Trochę informacji na temat tej parki zaczerpniętych z książki pt "NIEBO" Roberta Gendlera:
Niemiecki Astronom Johann Elert Bode odkrył w 1744r. galaktykę o wspaniałym wzorze, która wciąż nosi jego imię. Galaktyka Bode'a jest najjaśniejszą członkinią pobliskiej grupy galaktycznej zwanej M81. Grupa ta zawiera przynajmniej 25 innych członkiń, wliczając w to galaktyki osobliwe M82 i NGC 3077 oraz wiele galaktyk karłowatych. Wszystkie galaktyki rdzenia grupy są zanurzone w dużym, rozszerzonym obłoku gazowym i wzajemnie na siebie odziałują. Możliwe, że kilka galaktyk karłowatych powstało niedawno z kondensujących szczątków pływowych, wyciągniętych podczas bliskich spotkań z dominujących galaktyk grupy.
Modelowa nieregularna galaktyka rozbłysków nowych gwiazd, znana jako galaktyka Cygaro. tworzy dobrze znaną parę z galaktyką Bode'a. Cygaro, najbliższa drodze mlecznej Galaktyka rozbłysków, ma szybkość tworzenia gwiazd 10 razy większą niż nasza Galaktyka. Uważa się, że aktywność gwiazdotwórczą wyzwoliło 300 do 600 milionów lat temu gwałtowne oddziaływanie grawitacyjne pomiędzy M81 i M82.
Wybuchy procesów gwiazdotwórczych wywarły ogromny wpływ na Galaktykę Cygaro. Wiatry gwiezdne z tysięcy nowych gwiazd i wywołane przez supernowe czoła fal uderzeniowych wyrzuciły ultragorące gazy, rozciągające się na kilka tysięcy lat świetlnych od galaktycznego rdzenia. Przegrzane gazy obejmuje się zbiorową nazwą galaktycznego superwiru
21 stycznia wieczorem świat obiegła wiadomość o odkryciu jasnej supernowej w Galaktyce M82.
Odkrycie jako pierwszy zgłosił dr Steve Fossey z Uniwersytetu Londyńskiego, który zauważył zjawisko podczas prowadzenia ćwiczeń z podstaw astronomii ok. 20:20 czasu polskiego. Zyskała ona symbol SN2014J, Na mojej fotce jest już ledwo widoczna
Jest to pierwsze podejście do obróbki.
_________________
Moje Fotkitel.512174124 , 511960672
gg: 11790876 e-mail:
grzegorzczerneckiastro@interia.plTS APO 102/520 f5.1, EQ6R, QHY294M Pro, ZWO ASI 290 MM Mini, Canon EOS 550D.
------------------------------------------------------------
https://drive.google.com/file/d/18pMRcxQoFbOvi1dYEZwy3l8hyanneo3k/view?usp=sharing
Zaloguj
FAQ
Szukaj
![Ranga: [5]](./images/ranks/02.gif "Ranga: [5]")
, i jeszcze warunki na jakie trafiliśmy były takie, że o lepszych marzyć nie mogliśmy, choć jak przyjechaliśmy na miejsce było pełne zachmurzenie.
.
.
